Obraz mrocznej Warszawy w powieści „Ślepnąc od świateł” Jakuba Żulczyka

Niniejsza praca przedstawia mroczny obraz Warszawy wykreowany przez Jakuba Żulczyka w powieści „Ślepnąc od świateł”. Charakteryzuje pełne dewiacji i przemocy miasto oraz mieszkających w nim bohaterów, m.in. Jacka – zdeprawowanego przez warszawski tryb życia – oraz Daria, który został skonstruowany na wzór infernalnej postaci. W analizie wskazałam elementy biblijne, które wzmacniają tezę, że miasto przepełnione jest złem. Przestrzeń stolicy przyrównałam do miasta-nierządnicy, Sodomy i Gomory oraz odnalazłam w niej apokaliptyczne nawiązania. W części wykorzystującej narzędzia geopoetyki zbadałam, jak miasto, które opisał Żulczyk, można postrzegać za pomocą zmysłów, tj. oka, słuchu, ale także pamięci i języka. Analizując topografię poszczególnych miejsc znajdujących się na mapie Warszawy, tłumaczę, jakie mogą być przyczyny niebezpiecznego trybu życia bohaterów. Rozdział poświęcony narkotykom udowadnia, że takie elementy, jak język oraz slang narkotykowy, również wpływają na tworzenie rzeczywistości stolicy i umożliwiają czytelnikowi zrozumienie tego miasta.