De mujer al monstruo: liberarse del patriarcado a través del cuerpo. Casos de Mariana Enríquez y María Fernanda Ampuero

Zadaniem niniejszej pracy jest analiza strategii, jakie stosują bohaterki opowiadań „Subasta” Marii Fernandy Ampuero i „Las cosas que perdimos en el fuego” Mariany Enríquez w celu wyzwolenia od przemocy ze względu na płeć. Posługując się teorią Judith Butler, postaramy się wykazać, że strategie te bazują na założeniu, iż płeć kulturowa jest wynikiem powtarzających się aktów performatywnych, nadających ciału pewną moc subwersywną, wynikającą z możliwości jego transformacji. Ponadto, zbadamy w jaki sposób autorki przedefiniowują tradycyjną koncepcję potworności i kwestionują zasadność konstruowania społeczeństwa w oparciu o binarne opozycje utrwalone w dyskursie patriarchalnym. Jako główne narzędzia interpretacyjne wykorzystane zostaną pojęcia performatywności płci, potworności, abiektu oraz biowładzy.

The aim of this thesis is to analyze the strategies employed by the protagonists of the stories Subasta by María Fernanda Ampuero and Las cosas que perdimos en el fuego by Mariana Enríquez to liberate themselves from gender-based violence. Using Judith Butler's theory, we will attempt to demonstrate that these strategies are based on the assumption that gender is the result of repeated performative acts that give the body a certain subversive power due to its potential for transformation. Furthermore, we will examine how the authors redefine the traditional concept of monstrosity and challenge the legitimacy of constructing society based on binary oppositions ingrained in patriarchal discourse. The main interpretative tools will be the concepts of gender performativity, monstrosity, abjection, and biopower.

El objetivo de este trabajo es analizar las estrategias utilizadas por las protagonistas de los relatos “Subasta” de María Fernanda Ampuero y “Las cosas que perdimos en el fuego” de Mariana Enríquez para liberarse de la violencia de género. Utilizando la teoría de Judith Butler, intentaremos demostrar que estas estrategias se basan en la suposición de que el género es el resultado de actos performativos repetidos, los cuales otorgan al cuerpo un cierto poder subversivo debido a su capacidad de transformación. Además, examinaremos cómo las autoras redefinen el concepto tradicional de monstruosidad y cuestionan la legitimidad de construir una sociedad basada en oposiciones binarias arraigadas en el discurso patriarcal. Las principales herramientas interpretativas utilizadas serán los conceptos de performatividad de género, monstruosidad, abyección y biopoder.