Ulica stworzona na nowo. Dwudziestowieczny proces przekształcenia ulicy Brzozowej w Warszawie w kontekście historii, urbanistyki, architektury i odbudowy Starego Miasta

Przez wieki ulica Brzozowa w Warszawie była nic nieznaczącą ulicą-zapleczem, znajdującą się już za obronnymi murami miasta. Do przełomowego dla niej dwudziestolecia międzywojennego zamieszkiwali ją najbiedniejsi – potem nagle stała się miejscem zamieszkania profesorów Uniwersytetu Warszawskiego oraz pracowników PKO, które było wtedy jedną z najbogatszych spółek w kraju. Praca ma na celu podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat ulicy Brzozowej i wskazanie najbardziej prawdopodobnych odpowiedzi na postawione kwestie badawcze. Na niniejszych stronach poruszony zostaje temat ulicy Brzozowej w kontekście całego założenia Staromiejskiego w Warszawie – jego historii, architektury i urbanistyki. Po nakreśleniu historii ulicy, podjęty zostanie temat odbudowy Starego Miasta w Warszawie i umiejscowienie na jego tle odbudowy ulicy Brzozowej. Podsumowane zostaną przeprowadzone po II wojnie światowej badania architektoniczno-archeologiczne, które pozwoliły odkryć nieznane dotąd relikty fortyfikacji miejskich oraz poszerzyły wiedzę na temat życia w dawnej Warszawie. Ponieważ większość opracowań o tematyce Starego Miasta skupia się na jego głównych ulicach oraz staromiejskim Rynku, praca stanowi uzupełnienie dotychczasowego stanu badań.