Grafemiczna struktura tekstu najstarszej japońskiej antologii poetyckiej Man'yoshu

Przedmiotem rozprawy jest struktura najstarszej japońskiej antologii poetyckiej Man’yōshū, postrzegana w odniesieniu do warstwy tekstologicznej i określana na postaci grafemicznej. Dyskusja prowadzona jest w oparciu o dwie zasadnicze tezy. Po pierwsze, istnieje poziom interpretacji – poziom tekstu – wyższy w stosunku do poziomu zdania. Na poziomie tym, opisywanym w ramach pragmatycznie pojętej tekstologii, obserwowane są procesy interpretacyjne prowadzące do budowania przez odbiorcę struktur tekstowych nieistniejących na poziomie zdania. Po drugie, grafemiczna forma tak pojętego tekstu w zasadniczy sposób wpływa na jego możliwości interpretacyjne. Przyjęcie obu powyższych tez umożliwia zrewidowanie spojrzenia na trzy kwestie, tj. na język grafemicznej postaci antologii, problem nadawcy tekstu oraz budowę tekstologiczną całej antologii. Przeprowadzona analiza ma na celu ukazanie, iż antologia w swojej postaci grafemicznej wykazuje niejednorodny, sino-japoński system gramatyczny, również na poziomie fraz, a także zaproponowanie dwóch odrębnych modeli umożliwiających rekonstrukcję nadawcy tekstu oraz jego tekstologicznej budowy.

The thesis discusses the structure of the oldest anthology of Japanese poetry, as conceived of with regard to the text-level and defined with respect to its graphemic form. The discussion follows from two main assumptions. First, that there exists a level of interpretation – the text-level – higher than the sentence-level. It is at the text level, described within the framework of text pragmatics, where subsequent processes allowing the receiver to build a text structure that does not exist at the sentence level, are observed. Second, the graphemic form of the text imposes important constraints on the possible range of interpretations. Once the two assumptions are considered legitimated, the problem of the language of the anthology, its speaker and the text structure allow serious revision. The analysis aims at showing that the language is grammatically mixed, also at the phrase-level, as well as proposing two independent models that allow to reconstruct the speaker and the text structure of the anthology.