O zasadności wykorzystania w prawie zatrudnienia teorii zarzadzania personelem

Autor stawia tezę, że zasadne jest wykorzystywanie teorii zarządzania personelem do interpretacji przepisów prawa zatrudnienia. Dotyczy to w pierwszym rzędzie problematyki form zatrudnienia. Powinny one być stosowane zarówno z uwzględnieniem modelu flexicurity, jak i zgodnie z koncepcją elastycznej firmy. W świetle teorii ZZL określając zasady wynagradzania, powinno się wykorzystać proces wartościowania stanowisk pracy. Przy czym jeżeli wynagrodzenie miałoby mieć charakter rynkowy (a więc realizować trzy podstawowe cechy: attract (przyciągnąć), motivate (zmotywować) i retain (utrzymać), to wartościowanie musi być przeprowadzone zgodnie z jedną z uniwersalnych metod. Daje to podstawę do porównań między różnymi organizacjami w oparciu o raporty płacowe. Jeżeli chodzi o restrukturyzację zatrudnienia, to na jej skuteczność, zdaniem Autora, ma wpływ merytoryczna wiedza przedstawicieli pracowników o procesach zarządzania. Takim partnerem powinny być więc związki zawodowe mające zaplecze eksperckie lub też w przy- padku ich braku rady pracowników.

The Author considers that it is reasonable to use the theory of personel management to interpret the provisions of employment law. This primarly concerns the issue of forms of employment. This should be applied both with regard to flexicurity and in line with the concept of a flexible company. In accordance with HRM theory, the process of job evaluation should be used when defining the principles of remuneration. At the same time, if the remuneration were to be of a market nature (and thus implement three basic features: attract, motivate and retain), then the evaluation must be carried out in accordance with one of the universal methods. This gives the basis for comparison between different organizations. As far as employment restructuring is concerned, its efficiency, according to the Author, comes from the substantive knowledge of employees` representatives about management processed. So such a partner should be trade unions with expert resources or, in the absence of such organisation, a work council.