Implementacja Dyrektywy DAC6 w sprawie raportowania schematów podatkowych do polskiego porządku prawnego

Przedmiotem niniejszej pracy jest ocena implementacji Dyrektywy DAC6 dotyczącej raportowania schematów podatkowych do polskiego porządku prawnego. Weryfikacji została poddana zgodność przepisów krajowych z prawem unijnym, z uwzględnieniem ich zgodności z zasadami prawidłowej legislacji. Polski ustawodawca, transponując Dyrektywę DAC6, wdrożył złożone regulacje w ekspresowo szybkim tempie, w dodatku w znacznie rozszerzonym zakresie (nadimplementacja). Konsekwencją takich działań są liczne zarzuty dotyczące naruszenia zasad prawidłowej legislacji, zgodności przepisów Konstytucją RP, wdrożenia przepisów sprzecznych z celem Dyrektywy DAC6 i in. W efekcie krajowe przepisy o schematach podatkowych wygenerowały wiele problemów, z którymi dzisiaj muszą mierzyć się polscy przedsiębiorcy oraz ich pełnomocnicy. Do największych z nich należą brak pewności co do stosowania regulacji, zagrożenie najwyższymi w Europie sankcjami za nieprzestrzeganie przepisów, brak zrozumienia Objaśnień podatkowych (w niektórych miejscach sprzecznych z Ordynacją podatkową) oraz nagminnie wydawane odmowy wydania interpretacji indywidualnej. Wszystkie powyższe kwestie składają się na tzw. nadraportowanie (zgłaszanie jako schematy podatkowe zdarzeń nimi niebędącymi), które stanowi poważny problem administracji skarbowej z uwagi na brak możliwości realizacji celu przepisów o MDR, jakim jest walka z agresywną optymalizacją podatkową. Rozwiązaniem na ten kryzys mogą być zmiany legislacyjne. Do tego czasu warto rozważyć podjęcie działań minimalizujących skutki nieprawidłowej implementacji, takich jak np. aktualizacja Objaśnień podatkowych. Drugim kluczowym czynnikiem jest rozwiązanie kryzysu powstałego wokół interpretacji indywidualnych, co oznaczałoby zmianę strategii przyjętej przez organy podatkowe, w tym w szczególności przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.