Extension and Continuation of Conflict-Related Sexual and Gender-Based Violence in Displacement Setting: A Case of Syrians Refugees in Jordan

Przemoc seksualna związana z konfliktem była powszechnie stosowana jako strategia polityczna w wielu konfliktach na całym świecie, pozostaje jednak kwestią systematyczną, której nie traktuje się priorytetowo, i która rzadko jest uwzględniana w reakcjach politycznych po zakończeniu konfliktu. Reakcja na przemoc seksualną związaną z konfliktem w dalszym ciągu koncentrowała się głównie na gwałcie, chociaż badania wykazały jej powiązanie z nierównością płci przed konfliktem oraz przemocą domową/prywatną po konflikcie, niewiele wiedziano na temat tego, jak skomplikowana sieć związanych z konfliktem przemocy na tle seksualnym i seksualnym -szkody ze względu na płeć działają i rozciągają się na środowisko przesiedleńcze. Celem tego badania jest poznanie realiów życia syryjskich osób, które doświadczyły przemocy na tle seksualnym i płciowym w Jordanii oraz zrozumienie z ich perspektywy, w jaki sposób pomoc humanitarna może najlepiej zaspokoić ich potrzeby. Przeprowadzono pięć częściowo ustrukturyzowanych wywiadów z dostawcami usług na rzecz społeczności uchodźców i społeczności przyjmującej w Jordanii. Ustalenia porównano z 71 pierwotnymi lub wtórnymi zeznaniami pochodzącymi z 11 badań jakościowych na temat przemocy na tle seksualnym i płciowym w miejscach przesiedleń dla syryjskich uchodźców w Jordanii i/lub krajach sąsiednich. W wyniku ustaleń zidentyfikowano trzy aspekty krzywdy ze względu na płeć w przypadkach syryjskich uchodźców: (1) wzajemne powiązania, (2) wielość i (3) ciągłość krzywdy. Zidentyfikowano elementy, które zaostrzyły szkody związane z płcią związane z konfliktem i pogrupowano je w ramach (1) społecznych i kulturowych norm dotyczących płci oraz (2) fal szoku doświadczanych w miejscu przesiedlenia. Trzy tematy dotyczące różnic w świadczeniu usług sklasyfikowano jako (1) brak prawdziwego rozwiązania, (2) płeć niezgodna z oczekiwaniami oraz (3) alokacja zasobów i zrównoważony rozwój. Ustalenia te można wykorzystać w informowaniu o przyszłym świadczeniu usług dla uchodźców, którzy doświadczyli przemocy ze względu na płeć. W odpowiedzi humanitarnej na przemoc na tle seksualnym i związaną z płcią związaną z konfliktem należy przyjąć podejście uwzględniające płeć, uznając odmienne obrażenia i potrzeby kobiet i dziewcząt, mężczyzn i chłopców oraz płci nieprzystosowujące się do potrzeb. Usługodawcy powinni stosować podejście skoncentrowane na ocalałych i unikać dalszej marginalizacji uchodźców, którzy doświadczyli przemocy ze względu na płeć. Edukacja i podnoszenie świadomości mają fundamentalne znaczenie w zapobieganiu przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć oraz zapewnianiu usług. Lokalizacja inicjatyw humanitarnych obejmuje nie tylko uzasadnienie programowe osadzone w lokalnej historii i kulturze, ale także udział ludności lokalnej i wysiedlonej w dążeniu do długoterminowych trwałych zmian w zakresie równości płci.

Conflict-related sexual violence was commonly used as a political strategy in many conflicts across the globe, however, it remains to be an underprioritised systematic issue that was rarely addressed in post-conflict policy response. Response to conflict-related sexual violence continued to be primarily rape-centred while studies have shown its connections with pre-conflict gender inequality and post-conflict domestic/private violence, little was known about how the complicated web of conflict-related sexual-and-gender-based harm operate and extend into the displacement setting. This study aims to unveil the lived realities of Syrian sexual-and-gender-based-violence survivors in Jordan and understand from their perspective how humanitarian response can best accommodate their needs. Five semi-structured interviews were conducted with refugee and host community service providers in Jordan. The finding was triangulated with 71 primary or secondary testimonies extracted from 11 qualitative studies on the topic of sexual-and-gender-based violence in displacement settings for Syrian refugees in Jordan and/or neighbouring countries. The findings identified three aspects of gendered harm among the cases of Syrian refugees: (1) interconnectedness, (2) multiplicity, and (3) continuity of harm. Components that exacerbated conflict-related gender-based harm were identified and grouped under (1) social and cultural gender norms and (2) waves of shock experienced in the displacement setting. Three themes regarding the gap in service provision were categorised as (1) no real solution, (2) non-conforming genders, and (3) resource allocation and sustainability. These findings could be used to inform future service delivery for refugee survivors of gendered violence. Humanitarian response to conflict-related sexual-and-gender-based-violence should adopt a gendered approach, recognizing the disparate injuries and needs of women and girls, men and boys, and non-conforming genders. Service providers should adhere to a survivor-centred approach and avoid further marginalising refugee survivors of gendered violence. Education and awareness raising are fundamental in the prevention and service delivery of sexual and gender-based violence. The localisation of humanitarian initiatives involves not only a programme rationale that is situated in local history and culture, but also the participation of local and displaced populations in pursuing long-term sustainable change in gender equality.