The relation between recognition of facial expressions and emotional dysregulation in people suffering from borderline personality disorder

Celem pracy było poznanie relacji pomiędzy rozpoznawaniem wyrazu twarzy i rozregulowaniem emocjonalnym u ludzi z osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline w przeciwstawieniu z ich rówieśnikami bez tej diagnozy. Zostało przeprowadzone anonimowe ilościowe badanie internetowe. Ankietę wypełniło N=87 dorosłych respondentów, 43 z nich ze zdiagnozowaną osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline i 44 bez tej diagnozy. Pokazano im dwanaście zdjęć różnych modeli pokazujących jedną z danych emocji: złość, wstręt, lęk, radość, neutralność i smutek. Ponadto, uczestnicy zostali poproszeni o ocenę intensywności przedstawionych emocji. W następnym dziale, zostało im przedstawione dwanaście krótkich scenariuszy. W czterech z nich brał udział ktoś nieznajomy, w następnych czterech osoba zaprzyjaźniona a w ostatnich czterech członek rodziny. W trzech scenariuszach respondent dostał jakiś pozytywny znak od swego rozmówcy, w innych trzech osoba, z którą rozmawiał uczestnik pokazała jakąś negatywną reakcję. W trzech historiach ankietowany został zignorowany i w pozostałych trzech dyskutant wytłumaczył swoje zachowania osobie badanej. Przy każdym scenariuszu respondenci musieli napisać jak, według nich czuliby się w przedstawionej sytuacji oraz ocenić na skali Likerta ile złości, wstrętu, lęku, radości, smutku i zdziwienia czuli czytając te historie. Następny dział składał się z pytań z BSL-23. Ostatnie pytania były skierowane do osób z diagnozą: pierwsze dotyczyło czasu, od którego wiedzieli o swojej osobowości chwiejnej emocjonalnie typu borderline a drugie z jakich metod korzystali w próbie poradzenia sobie z ich objawami. W analizach porównujących postrzeganie intensywności emocji na zdjęciach przez obie grupy oraz odczuwanych przez respondentów emocji przy czytaniu scenariuszy uwzględniono osiemdziesiąt siedem odpowiedzi. W grupie eksperymentalnej przeprowadzono dodatkowe analizy, by móc zaobserwować czy czas, podczas którego wiedzieli o swojej diagnozie lub metody którymi radzą sobie z ich objawami miały jakikolwiek wpływ na postrzeganie intensywności emocji na zdjęciach. Wyniki wykazały dodatnie relacje między osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline i postrzeganiem emocji innych jako bardziej intensywnych oraz dodatnią korelację między rozpoznawaniem wyrazu twarzy u innych i doświadczenia silnych reakcji emocjonalnych. Rezultaty badania potwierdzają więc istnienie relacji między rozpoznawaniem wyrazu twarzy i rozregulowaniem emocjonalnym u ludzi z osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline. Ponadto badanie wykazało, że pacjenci z zaburzeniem odbierali emocje na fotografiach wyrażających gniew intensywniej niż ich rówieśnicy bez tej diagnozy. Wyniki tej pracy wskazują na znaczenie zdolności poprawnego rozpoznawania wyrazów twarzy w rozregulowaniu emocjonalnym u ludzi z osobowością chwiejną emocjonalnie typu borderline.

The purpose of the thesis was to learn about the relationship between recognition of facial expressions and emotional dysregulation in people suffering from borderline personality disorder, as opposed to individuals who do not have this diagnosis. An anonymous, quantitative online study was performed. The questionnaire was completed by N=87 adult respondents, 43 of them with a diagnosis of borderline personality disorder and 44 without such diagnosis. They were presented with twelve pictures of various models showing one of six emotions: anger, disgust, fear, happiness, neutrality, and sadness. Furthermore, the participants were asked to rank how intense they perceived said emotion to be. In the next section, they were presented with twelve different scenarios. Four of them involved a stranger, four a friend and the last four – a family member. In three stories the participant received a positive sign from their interlocutor, in other three, the person speaking to the participant showed a negative reaction. In three the participant was ignored, and in the remaining three, the interlocutor explained to the participant why they reacted in a certain way. For each scenario, the respondents had to write how they think they would feel, and rate on a Likert scale how much anger, disgust, fear, happiness, sadness, and surprise they felt. The following section consisted of the questions from the BSL-23. The last questions were for the people with the diagnosis: the first one concerning for how long they have known that they have borderline personality disorder, and the second one what method have they chosen to cope with their symptoms. Eighty-seven answers were included in the analyses, comparing the two groups for the perceived intensity of emotions from the pictures, as well as the emotions they felt when reading the scenarios. Within the experimental group additional analyses have been ran to observe whether the amount of time they knew of their diagnosis, or the methods chosen to cope with their symptoms had any relation with the perceived intensity of emotions from the pictures. The results have shown positive relation with borderline personality disorder and perceiving emotions of others more intensely, as well as a positive correlation between recognizing the facial expressions of others and experiencing strong emotional responses. Thus, they confirm the existence of a relation between recognition of facial expressions and emotional dysregulation in people with borderline personality disorder. Furthermore, the study demonstrated that patients with borderline personality disorder perceived the emotions on photographs with anger more intensely than their peers without the diagnosis. The findings from this thesis indicate the importance of the ability to recognize the expressions of others in the emotional dysregulation of people suffering from borderline personality disorder.