Język jako symbol tożsamości narodowej niepodległej Ukrainy

Podstawowym celem niniejszych badań jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jaką rolę odgrywa język w budowie tożsamości narodowej niepodległej Ukrainy, zwłaszcza po 2014 roku, a więc konfliktu i wojny z Rosją. W części pierwszej pracy została przedstawiona koncepcja badań i jej założenia teoretyczno-metodologiczne; w drugiej – zbadano współzależności między językiem i tożsamością ukraińską; trzeciej – scharakteryzowano sytuację językową w Ukrainie w latach 2014-2022; czwartej – przeprowadzono analizę procesów językowo-tożsamościowych w warunkach otwartej wojny z Rosją. Pozytywnie zweryfikowano hipotezę zakładającą, że jest jednym z kluczowych czynników procesów narodowo- i państwowotwórczych Ukrainy i od 2014 roku stał się nie tylko jednym z instrumentów walki z agresorem, ale także symbolem tożsamości narodowej przyspieszając procesy „ukrainizacji” społeczeństwa.

The primary aim of this research is to explore the role of language in the construction of national identity in independent Ukraine, particularly after 2014, in the context of the conflict and war with Russia. The first part of the study presents the research concept and its theoretical-methodological foundations. The second part examines the interdependencies between language and Ukrainian identity. The third part characterizes the linguistic situation in Ukraine from 2014 to 2022. The fourth part analyzes the language-identity processes in the conditions of open war with Russia. The hypothesis that language is one of the key factors in the nation- and state-building processes of Ukraine, and that since 2014 it has become not only a tool in the struggle against the aggressor but also a symbol of national identity, accelerating the Ukrainization of society, has been positively verified.