Informacyjna rola sensomotorycznych stanów ciała w kształtowaniu treści świadomości wzrokowej

Gdy dwa różne obrazy prezentowane są oddzielnie do każdego oka, dochodzi do ich naprzemiennego pojawiania się w świadomości (tzw. rywalizacji obuocznej). Dotychczasowe badania wykazały, że dodatkowa ekspozycja na sygnały pochodzące z innych zmysłów wydłużać może czas postrzegania zgodnych z nimi obrazów. Pomimo wykształconej zdolności do przewidywania percepcyjnych skutków własnych działań, dowody na rzecz analogicznego wpływu aktywności sensomotorycznej na świadomość wzrokową są skąpe i pochodzą głównie z badań nad manualnymi ruchami dłoni. Celem prezentowanego projektu było sprawdzenie, czy całościowy ruch ciała zwiększać może dostępność percepcyjną zgodnych z nim bodźców podczas rywalizacji obuocznej. W serii przeprowadzonych badań osoby badane poruszały się na bieżni w różnych kierunkach oraz z różną prędkością, obserwując realistyczne wizualizacje przemieszczania się w wirtualnym tunelu. Postawiono hipotezę, że przepływy optyczne zgodne z parametrami własnego ruchu postrzegane będą dłużej niż przepływy z nimi niezgodne. Przewidywano również, że efekty te będą silniejsze u osób o wyższym poziomie zdolności proprioceptywnych. Otrzymane wyniki nie wykazały efektu zwiększonej dostępności percepcyjnej przepływów optycznych zgodnych z kierunkiem chodu, wskazały natomiast na priorytetyzację przepływów optycznych zgodnych z jego prędkością. Nie zaobserwowano związku między miarami wrażliwości proprioceptywnej a podatnością na postrzeganie bodźców zgodnych z własnym ruchem. Uzyskane rezultaty są zbieżne z doniesieniami sugerującymi ograniczoną i selektywną rolę aktywności sensomotorycznej w kształtowaniu treści wrażeń wzrokowych – podczas gdy zgodność przestrzenna nie wydaje się odgrywać istotnej roli, obserwuje się preferencyjne przetwarzanie bodźców odzwierciedlających dynamikę własnych działań.

When two dissimilar images are presented separately to each eye, one experiences continuous alternations between them – a phenomenon known as binocular rivalry. Prior studies showed that exposure to signals from other senses can prolong the access of stimulation-congruent images to visual awareness. Even though we are able to infer expected sensory consequences from our own movements, evidence that sensorimotor activity has an analogous impact on visual awareness is scarce and mainly confined to research on manual actions. The goal of the project was to investigate whether global bodily movement can increase perceptual dominance of locomotion-consistent stimuli during binocular rivalry. In a series of studies, participants walked on a treadmill in different directions and at different speeds while viewing highly realistic visualizations of self-motion in a virtual tunnel. It had been hypothesized that optic flows congruent with the parameters of locomotion will be perceived for a longer period of time than incongruent flows. In addition, these effects were expected to be more pronounced in individuals with better proprioceptive abilities. The results did not show evidence for enhanced perceptual access to optic flows congruent with direction of walking, whereas they did indicate perceptual prioritization of optic flows that were consistent with velocity of self-motion. No association was found between measures of proprioceptive sensitivity and propensity to observe locomotion-consistent percepts. The main findings concur with the emerging evidence for the limited and selective role of sensorimotor activity in clarifying the contents of visual awareness – whereas spatial congruence does not seem to play a salient role, the preferential processing of stimuli coupled to the dynamics of one’s action is observed.