Analysis of teleosemantics based on K. Neander's book 'A mark of the mental'

W niniejszej pracy analizuję sposób, w jaki afantazja — brak lub znaczne ograniczenie wyobraźni sensorycznej — dostarcza przekonujących dowodów przeciwko radykalnemu enaktywizmowi (REC). Poprzez systematyczną analizę najnowszych wyników eksperymentalnych, wykazuję, że afantazja podważa fundamentalne twierdzenie REC, zgodnie z którym procesy poznawcze muszą być albo percepcyjne, albo językowe. Odwołując się do badań nad pamięcią wzrokową, efektami przesłaniania werbalnego i wielomodalnymi zjawiskami wyobraźni, ustalam, że afantazja obejmuje reprezentacje strukturalne, które nie są ani percepcyjne, ani językowe. Brak typowych efektów percepcyjnych u osób z afantazją, w połączeniu z ich zachowaną lub nawet wzmocnioną zdolnością do wykonywania zadań związanych z wyobraźnią, sugeruje istnienie niepercepcyjnych treści reprezentacyjnych. Budując na teleosemantycznym modelu Neander (2017), który wyjaśnia treści percepcyjne przez biologiczne funkcje wskazujące na cechy środowiska, argumentuje, że osoby z afantazją stosują odmienne strategie reprezentacyjne, które nie mogą być zredukowane do procesów percepcyjnych ani językowych. Nasuwa się więc wniosek, że ramy teoretyczne REC są zbyt ograniczone, ale także wzbogaca się nasze rozumienie reprezentacji umysłowych. Badania empiryczne wskazują, że afantazja jest zjawiskiem wielomodalnym, charakteryzującym się niesensorycznymi reprezentacjami strukturalnymi, dostarczając w ten sposób silnych dowodów na istnienie niepercepcyjnych, niejęzykowych treści reprezentacyjnych w przetwarzaniu poznawczym.

This work examines how aphantasia—the absence or significant reduction of sensory imagery—provides compelling evidence against Radical Enactive Cognition (REC). Through systematic analysis of recent experimental findings, I demonstrate that aphantasia challenges REC's fundamental claim that cognitive processes must be either perceptual or linguistic in nature. Drawing on evidence from visual working memory, verbal overshadowing effects, and multimodal imagery studies, I establish that aphantasia involves structural representations that are neither perceptual nor linguistic. The absence of typical perceptual effects in aphantasics, coupled with their preserved or enhanced performance on imagery-related tasks, suggests the existence of non-perceptual representational content. Building on Neander's (2017) teleosemantic framework, which explains perceptual content through biological functions that indicate environmental features, I argue that aphantasics employ alternative representational strategies that cannot be reduced to either perceptual or linguistic processes. This finding not only challenges REC's restrictive framework but also supports a more sophisticated understanding of mental representation. The thesis indicates that aphantasia is a multimodal phenomenon characterized by non-sensory structural representations, thus providing strong evidence for the existence of non-perceptual, non-linguistic representational content in cognitive processing.