Muzyczne kontakty i relacje europejsko-indonezyjskie na przykładzie Jawy i jej dawnych metropolii

Celem niniejszej dysertacji jest wskazanie płaszczyzn kontaktów muzycznych oraz ukazanie wynikających z nich procesów zmian kulturowych zachodzących na styku kultur indonezyjskich i kultury europejskiej w okresie kolonialnym, a także ich wpływu na kształt współczesnej kultury muzycznej Indonezji, jak i muzyki artystycznej Zachodu. Autor skupia się na rozwoju życia muzycznego kolonialnego społeczeństwa na Jawie i jego oddziaływaniu na lokalne tradycje muzyczne, w tym na muzykę miejską Dżakarty (kroncong i tanjidor), gamelan i muzykę wojskową dworów jawajskich, czy różne formy teatru wayang. Z drugiej strony omawiana jest także historia recepcji muzyki gamelanowej i pokrewnych indonezyjskich sztuk performatywnych na Zachodzie, począwszy od pierwszych prezentacji na początku XIX wieku w Wielkiej Brytanii, poprzez występy na wystawach światowych i działalność artystów wywodzących się z indonezyjskiej diaspory, aż do pierwszej grupy gamelanowej złożonej z Europejczyków. Autor przedstawia także dzieła kompozytorów zachodnich inspirowane gamelanem oraz rozwój zachodnich badań nad muzyką indonezyjską i jej wkład w powstanie dyscypliny etnomuzykologii.

The aim of this thesis is to indicate the areas of musical contacts and to show the resulting processes of cultural changes taking place at the meeting point of Indonesian and European cultures during the colonial period, as well as their influence on the shape of contemporary Indonesian music culture and the art music of the West. The author focuses on the development of musical life of the colonial society in Java and its impact on the local musical traditions, including urban music of Jakarta (kroncong and tanjidor), gamelan and military music of the Javanese courts or various forms of wayang theatre. On the other hand, the history of reception of gamelan music and related Indonesian performing arts in the West is also discussed, starting from the first presentations in the early 19 th century Great Britain, through performances on the world exhibitions and the activities of artists from the Indonesian diaspora, to the first gamelan group composed of Europeans. The author also presents the gamelan-inspired works of the Western composers as well as the development of the Western research on Indonesian music and its contribution to the formation of the discipline of ethnomusicology.