Wpływ państw trzecich na kondycję ekonomiczno-polityczną „państw słabych”. Afryka Subsaharyjska jako studium przypadku

Praca magisterska pt. „Wpływ państw trzecich na kondycję ekonomiczno-polityczną „państw słabych”. Afryka Subsaharyjska jako studium przypadku” ma na celu zbadanie roli ingerencji państw trzecich w procesy polityczne i ekonomiczne w państwach, które znajdują się w sytuacji niestabilności. Główną tezą pracy jest stwierdzenie, że wpływ państw trzecich, mimo formalnych intencji wsparcia, prowadzi do dalszej destabilizacji wewnętrznej i pogłębiania kryzysów polityczno-ekonomicznych w badanych państwach. Analiza współczesnych państw słabych koncentruje się na regionie Afryki Subsaharyjskiej, z uwagi na szczególną koncentrację takich państw w tym regionie. Wskazuje na związki między niestabilnością a historycznymi oraz współczesnymi interwencjami państw trzecich. Jako studium przypadku wybrano Sudan Południowy, Somalię i Demokratyczną Republikę Konga (DRK), które, z powodu ich słabości instytucjonalnych i uzależnienia od zewnętrznej interwencji, stanowią odpowiednią próbkę do analizy. Praca rozpatruje wpływ czynników zewnętrznych, w tym kolonialnej przeszłości, inwestycji zagranicznych i interwencji międzynarodowych w kontekście regionu Afryki Subsaharyjskiej. Definiowane są kluczowe cechy państw, które znajdują się w stanie kryzysu – słabość instytucji, niestabilność polityczna, niezdolność do zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom oraz brak efektywnej administracji publicznej. Omawiane są różnorodne ujęcia teoretyczne terminu „państwo słabe” proponowane przez różnych badaczy i poruszone kwestie związane z trudnościami w wypracowaniu jednolitej definicji. Poruszono także kwestie związane z trudnościami wyszczególnienia poszczególnych czynników wpływających na powstawanie dysfunkcyjności państwa. W pracy wspomniane są m.in. takie wskaźniki, jak wybuchy konfliktów zbrojnych, korupcja, niestabilność polityczna oraz skrajna zależność od zagranicznych podmiotów. Praca rozważa szereg czynników, które prowadzą do powstania państw słabych, takich jak nieudane procesy dekolonizacji, brak konsensusu społecznego, zniszczenia infrastruktury czy korupcja na poziomie administracji państwowej. Względem wybranych państw analizowane są wyniki w indeksie „Fragile State Index” (FSI), który pomaga wskazać wyjątkową niestabilność w wielu aspektach politycznych, społecznych i ekonomicznych. W pracy główną materią analizy pozostaje czynnik zewnętrzny dla destabilizacji państw, dlatego podkreśla się rolę zewnętrznych interwencji, w tym ingerencji międzynarodowych organizacji, które w zamyśle miały wspierać proces stabilizacji, ale w rzeczywistości pogłębiały podziały polityczne, umożliwiając obcym interesom wpływanie na wewnętrzną politykę kraju. Został omówiony wpływ kolonialnych granic i polityki państw kolonialnych na późniejsze konflikty wewnętrzne i niestabilność państw po uzyskaniu niepodległości. Analizowane są korzyści i zagrożenia związane z napływem inwestycji zagranicznych, które w wielu przypadkach prowadzą do wykorzystywania zasobów naturalnych w sposób niekorzystny dla lokalnych społeczności i gospodarek. Omówione są długoterminowe konsekwencje ingerencji zewnętrznych dla stabilności państw słabych, w tym wzrost napięć społecznych, eskalacja konfliktów oraz utrwalanie zależności ekonomicznej i politycznej. W zakończeniu podsumowane zostają wnioski z analizy przypadków Sudanu Południowego, Somalii i Demokratycznej Republiki Konga. Autor potwierdza tezę, że ingerencje państw trzecich nie tylko nie przyczyniają się do stabilizacji, ale w wielu przypadkach prowadzą do dalszego pogłębiania kryzysu w państwach słabych. Praca wskazuje na potrzebę zmiany podejścia międzynarodowej społeczności do wsparcia słabych państw, opierając się na bardziej zrównoważonych, długoterminowych strategiach rozwoju.

The master's thesis titled The Impact of Third States on the Economic and Political Condition of 'Weak States'. Sub-Saharan Africa as a Case Study aims to examine the role of third-party intervention in the political and economic processes of states experiencing instability. The main thesis of the work is that the impact of third states, despite formal intentions of support, leads to further internal destabilization and exacerbates political and economic crises in the countries under study. The analysis of contemporary weak states focuses on the Sub-Saharan Africa region due to the high concentration of such states there. It highlights the links between instability and both historical and contemporary interventions by third states. As case studies, South Sudan, Somalia, and the Democratic Republic of Congo (DRC) were selected, as their institutional weaknesses and dependence on external intervention make them suitable examples for analysis. The thesis explores the impact of external factors, including colonial history, foreign investments, and international interventions, in the context of Sub-Saharan Africa. The work defines the key features of states in crisis—weak institutions, political instability, inability to ensure citizens' security, and the lack of effective public administration. It discusses various theoretical approaches to the term weak state proposed by different scholars and addresses the challenges of creating a unified definition. The thesis also examines the difficulties in identifying the factors contributing to a state's dysfunctionality. Issues such as outbreaks of armed conflict, corruption, political instability, and extreme dependence on foreign entities are highlighted. The thesis examines various factors that contribute to the emergence of weak states, such as failed decolonization processes, lack of social consensus, infrastructure destruction, and corruption at the state administration level. With regard to the selected countries, the results in the Fragile State Index (FSI) are analyzed, which help identify the exceptional instability in various political, social, and economic aspects. The primary focus of the work remains the external factor in the destabilization of these states, with an emphasis on the role of external interventions, including those by international organizations, which were intended to support stabilization but, in practice, deepened political divisions and allowed foreign interests to influence domestic policies. The thesis discusses the impact of colonial borders and colonial policies on subsequent internal conflicts and instability in states after they gained independence. It also analyzes the benefits and risks associated with foreign investments, which in many cases lead to the exploitation of natural resources in ways that are detrimental to local communities and economies. The long-term consequences of external interventions on the stability of weak states are examined, including the rise in social tensions, the escalation of conflicts, and the entrenchment of economic and political dependence. In the conclusion, the findings from the case studies of South Sudan, Somalia, and the Democratic Republic of Congo are summarized. The author confirms the thesis that third-party interventions not only fail to contribute to stabilization but, in many cases, lead to further deepening of the crisis in weak states. The work emphasizes the need for a change in the international community's approach to supporting weak states, advocating for more sustainable, long-term development strategies.