"Wypędzeni do raju". Portret własny późnych przesiedleńców z Polski w literaturze polskiej w Niemczech

W rozprawie poddane zostały oglądowi utwory prozatorskie polskich autorów piszących współcześnie w Niemczech, które mimo zróżnicowania pod względem formalnym i artystycznym scalił zaprezentowany w nich portret bohatera literackiego - późnego przesiedleńca. Narracja o jego losach układa się w zbiorową autobiografię twórców, rozpoczętą tytułowym „wypędzeniem” i znakowaną kolejnymi etapami pobytu w nowym kraju, który miał okazać się rajem. Na wstępie rozważań sformułowane zostały dwa cele badawcze. Pierwszy z nich tożsamy był z pytaniem o kondycję i wizerunek bohatera–późnego przesiedleńca, będącego w analizowanych utworach, ukazujących zbiorowość Polaków w Niemczech, dominantą tematyczną. Drugi wiązał się z usytuowaniem i nazwaniem literatury powstającej (w Niemczech) po transformacji ustrojowej. Przyjęto przy tym założenie, że omówiony dorobek prozatorski ze względu na swoją objętość i różnorodność, może stanowić jej reprezentację.