Zarządzanie kryzysowe w społecznościach lokalnych – Wojska Obrony Terytorialnej i samorząd terytorialny.

Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania systemu zarządzania kryzysowego w Polsce z uwzględnieniem zmian związanych z wejściem w życie Ustawy o obronie Ojczyzny oraz potencjalnych wyzwań stojących przed ustawodawcą w dalszym procesie legislacyjnym. Praca została podzielona na dwie części – w pierwszej omówiona została charakterystyka Wojsk Obrony Terytorialnej, nakreślono ich miejsce w strukturach zarządzania kryzysowego wraz z ich zadaniami. Omówione zostały także procedury dotyczące aktywacji Sił Zbrojnych RP w wyżej wymienionym zakresie. Część druga zawiera analogiczne przedstawienie zadań administracji publicznej oraz jej rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa państwa. W pracy ujęto podstawowe zagadnienia dotyczące zarządzania kryzysowego – w tym klasyfikację zagrożeń wraz z przeanalizowaniem aktualnego Planu Zarządzania Kryzysowego i rozwoju kierunków potencjalnych zmian Ustawy o zarządzaniu kryzysowym. Praca zawiera także krótką syntezę dotyczącą dotychczasowego funkcjonowania systemu zarządzania kryzysowego wykorzystującą m.in. dane i wynik przeprowadzonej przez NIK kontroli (2015-2018), która wykazała niedostatki i niespójność stosowanych w badanym okresie rozwiązań prawnych, a także sformułowane wnioski i postulatów dotyczących zmian ustawodawczych zapewniających ujednolicenie i zwiększenie efektywności dotychczasowych procedur.