Konfederacja Wolność i Niepodległość jako przykład partii antysystemowej

Celem pracy jest ocena i weryfikacja osłabiającego się charakteru Konfederacji Wolność i Niepodległość na podstawie działań tej partii w przestrzeni medialnej. Autor dokonał przeglądu literatury naukowej odnoszącej się do zagadnień związanych z systemami politycznymi, partyjnymi, partiami, oraz zachowaniami kontestacyjnymi i antysystemowymi. Następnie za pomocą metody historycznej została dokonana analiza historycznych przykładów środowisk antysystemowych w Polsce. Są to Konfederacja Polski Niepodległej oraz Solidarność, jako najbardziej znamienne przypadki. Następnie autor analizuje genezę historyczną i ścieżki ideowe dwóch głównych środowisk składających się na Konfederację Wolność i Niepodległość, czyli Nową Nadzieję i Ruch Narodowy (odpowiednio, korwinistów i narodowców). Ostatecznie przeprowadzone zostaje badanie ewolucji tego środowiska w latach 2019-2023. Badanie wskazuje bez cienia wątpliwości obniżenie natężenie postawy antysystemowej Konfederacji, a źródła przedstawione w preludium do tego badania sugerują, iż był to zabieg celowy. Partie antysystemowe mają skłonność do reorientowania się w stronę wartości systemu, szczególnie w systemach demokratycznych. Wynika to z chęci otwarcia się na nowy elektorat, pozyskania większych zasobów niezbędnych do prowadzenia kampanii wyborczej i szerszej działalności politycznej, ale również z samego obniżenia potencjału antysystemowego w danej partii. Tak się też stało w przypadku Konfederacji Wolność i Niepodległość, która w miarę stopniowego ugruntowywania swojej pozycji na polskiej scenie politycznej musi łagodzić swój przekaz aby móc efektywnie konkurować z partiami starymi, zinstytucjonalizowanymi, które niejako zintegrowały się z tym systemem. Ponadto, badania nad antysystemowością zasugerowały, iż system produkuje postawy antysystemowe, które następnie stara się stopniowo zwalczać.

The purpose of the study is to assess and verify the weakening anti-systemic character of the Freedom and Independence Confederation on the basis of the party's activities in the public space. The author reviewed the scientific literature relating to issues of political systems, party systems, parties, and contestation and anti-systemness. Then, using the historical method, an analysis was made of historical examples of the anti-systemic groups in Poland. These include the Confederation of Independent Poland and Solidarity, as the most notable cases. Next, the author analyzes the historical genesis and ideological paths of the two main circles comprising the Confederation Liberty and Independence, namely New Hope (Nowa Nadzieja) and the National Movement (Ruch Narodowy) (the “Corvinists” and the Nationalists, respectively). Finally, a study of the evolution of this circles between 2019 and 2023 is conducted. The study indicates without a shadow of a doubt a reduction in the intensity of the Confederation's anti-systemic stance, and the sources presented in the prelude to this study suggest that this was a deliberate procedure. Anti-system parties tend to reorient themselves toward the values of the system, especially in democratic systems. This is due to a desire to open up to a new electorate, to acquire more of the resources necessary for electoral campaigning and broader political activity, but also due to the sheer lowering of anti-system potential within a party. This has also happened in the case of the Freedom and Independence Confederation, which, as it gradually establishes its position on the Polish political scene, must soften its message in order to compete effectively with the old, institutionalized parties, which have, as it were, integrated into the system. In addition, research on anti-systemness has suggested that the system produces anti-system attitudes, which it then seeks to gradually whittle down.