„Forma bardziej pojemna Czesława Miłosza w tomie „Nieobjęta ziemia”

Celem pracy jest przedstawienie dążenie Czesława Miłosza do uchwycenia „formy bardziej pojemnej” w tomie Nieobjęta ziemia, który został opublikowany w 1984 roku. Praca rozpoczyna się od wprowadzenia do zagadnienia formy w twórczości poety. Zostają opisane ambicje autora do znalezienia formy. Następnie omówiona jest sylwiczność, która charakteryzuje tom. Zostają opisane cechy staropolskich sylw oraz wytłumaczenie, jak budowa Nieobjętej ziemi jest z nimi powiązana. Analiza sylwiczności naprowadza na zagadnienie wielości głosów, które nie zostały napisane wyłącznie przez Czesława Miłosza. W Nieobjętej ziemi znajdują się cytaty innych autorów. Cudze głosy są narzędziem, dzięki którym Miłosz może przedłużyć własny głos, co umożliwia mu przedstawienie rzeczywistości z wielu perspektyw. Własny głos Miłosza jest wyrażony za pomocą poezji oraz not, komentarzy, które wprowadzają do tomu pamiętnikowy wymiar. Połączenie wszystkich głosów sprawia, że tom staje się bardziej intymny. Praca skupia się na przedstawieniu i analizowaniu narzędzi, które są potrzebne do przybliżenia „formy bardziej pojemnej”, a nie wytłumaczeniu, czym owa forma jest i jak się ją definiuje.