Maska czy portret? Fotografia Beauty w procesie kreowania wizerunku

Maska od wieków towarzyszy ludziom. Ma na celu nie tylko ukrycie prawdziwej twarzy, ale także wyrażenie czegoś innego, głębszego, do czego jest niezdolna autentyczna podobizna. Celem tej pracy jest ukazanie, że maska jest jedynie narzędziem wykorzystywanym w komunikowaniu społecznym i kreowaniu wizerunku. Jest jego częścią i służy mu, a nie próbuje nim zawładnąć, prowadząc do zatracenia osobowości i jej zmiany. Karl Kerényi nazywał maskę „pierwotnym narzędziem człowieka”, „narzędziem jednoczącej przemiany”, w którym tkwi pewien paradoks dotyczący jej nosiciela: maska bowiem zasłania i służy ukryciu tego, kto ją nosi, ale równocześnie odsłania prawdziwą naturę człowieka.

The mask has accompanied people for centuries. Its purpose is not only to hide the real face, but also to express something else, deeper, that an authentic likeness is incapable of. The aim of this work is to show that the mask is only a tool used in social communication and image creation. It is part of it and serves it, and does not try to dominate it, leading to the loss of personality and its change. Karl Kerényi called the mask the original tool of man, an instrument of unifying transformation, which contains a certain paradox regarding its wearer: the mask covers and serves to hide the one who wears it, but at the same time it reveals the true nature of man.