Ku widzialności. Co się zmieniło w członkach Protestu 2119 po przystąpieniu do niniejszej organizacji

Celem niniejszej pracy było zbadanie co się zmieniło w członkach Protestu 2119 (ruch aktywistyczny walczący o prawa osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów) po wstąpieniu do niniejszej organizacji. Aby spełnić powyższe założenie analizie poddane zostały także ich cele, motywacje, korzyści, które czerpią ze swojego zaangażowania, a także moment dołączenia do organizacji. Badanie jakościowe zostało przeprowadzone z wykorzystaniem metody indywidualnych wywiadów nieustrukturyzowanych i obserwacji uczestniczącej. Analiza rozmów i własne spostrzeżenia pozwoliły mi na sformułowanie wniosku, że główną zmianą jaka zaszła w aktywistach jest poczucia „bycia widzialnym/ widzialną”. W członkach protestu 2119 przez lata narastało poczucie niesprawiedliwości związane z sytuacją ich grupy społecznej. W pewnym momencie emocje były już tak silne, że trzeba je było z siebie wyrzucić np. pod Pałacem Prezydenckim. Demonstracje stanowią medium, poprzez które ruch staje się widzialny. Dzięki Protestowi moje bohaterki i bohaterowie zaczęli mówić, ba wręcz krzyczeć, o dyskryminacji, marginalizacji i nierównościach z którymi borykają się na co dzień. A dzięki zainteresowaniu mediów, polityków i zwykłych ludzi poczuli się nareszcie dostrzeżeni. Inne ważne zmiany jakie zaszły w aktywistach i aktywistkach to: nadanie życiu sensu, kierunku i celu, a także wspólnota doświadczeń. Ponadto w pracy udało się także wyodrębnić podstawowe potrzeby, którymi kierują się w swoim życiu członkowie Protestu 2119, a są to: rodzina, idealizm i niezależność. Z sukcesem udało się wymienić także podstawowe motywację aktywistyczne, a wśród nich są: relatywna deprawacja i niesprawiedliwy podział zasobów oraz identyfikacja z grupą własną. Analiza zebranego materiału pozwoliła także dostrzec, że przy dołączeniu niektórych (choć nie u wszystkich) członków i członkiń do organizacji wystąpił rytuał przejścia.

The aim of this master’s thesis was to investigate what changed in the members of Protest 2119 (an activist movement fighting for the rights of people with disabilities and their carers) after joining this organization. I analyzed their goals, motivations, benefits they derive from their involvement, as well as the moment of joining the organization. The study was conducted using the method of individual unstructured interviews and participant observation. The analysis of the conversations and my own observations allowed me to formulate the conclusion that the main change that has occurred in activists is the sense of being visible. Over the years, the members of the 2119 protest have had a growing sense of injustice related to the situation of their social group. At some point, the emotions were so strong that they had to be released, e.g. in front of the Presidential Palace. Demonstrations are the medium through which a movement becomes visible. Thanks to the Protest, my heroines and heroes started talking, even screaming, about the discrimination, marginalization and inequalities they struggle with every day. And thanks to the interest of the media, politicians and ordinary people, they finally felt noticed. Other important changes that occurred in activists include: giving life meaning, direction and purpose, as well as a community of experiences. I also managed to isolate the basic life needs of the members of Protest 2119, namely: family, idealism and independence. Successfully, I also managed to list the basic activist motivations, including: relative deprivation and unfair distribution of resources, as well as identification with the in-group. Additionally, I noticed that some members of Protest 2119 experienced a rite of passage when joining the organization.