De Euskadi a Inglaterra: La experiencia de los niños vascos refugiados durante la Guerra Civil Española a través de su historia y testimonios

W 1937 roku, podczas hiszpańskiej wojny domowej, nasilające się bombardowania północnej Hiszpanii, prowadzone przez siły frankistowskie przy wsparciu niemieckiego i włoskiego lotnictwa, doprowadziły do podjęcia decyzji o ewakuacji dzieci z Kraju Basków. Zostały one przesiedlone do różnych krajów, takich jak Francja, Belgia, Szwajcaria i Meksyk, jednak największa grupa znalazła schronienie w Anglii. Tysiące hiszpańskich dzieci ewakuowanych w tym czasie zostały określone mianem niños de la guerra, czyli dzieci wojny. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie historii dzieci ewakuowanych z Kraju Basków oraz analiza ich wspomnień, mająca na celu weryfikację, w jakim stopniu te relacje odzwierciedlają rzeczywiste wydarzenia. Praca została podzielona na cztery rozdziały. Pierwszy z nich ma charakter teoretyczny i zawiera definicje kluczowych pojęć związanych z tematem pracy. W kolejnym rozdziale przedstawione zostaje tło historyczne ewakuacji dzieci do krajów przyjmujących, a także omówiono instytucje i organizacje, które odegrały istotną rolę w ich ochronie i pomocy nieletnim uchodźcom. Trzeci rozdział koncentruje się na szczegółowej historii wyprawy dzieci oraz ich pobycie w Anglii, kraju, który odegrał kluczową rolę w ich historii. Ostatni, czwarty rozdział poświęcony jest analizie wspomnień i relacji zawartych w książce Adriana Bella Sólo serán tres meses: Los niños vascos refugiados en el exilio oraz w filmie dokumentalnym Los niños de Gernica tienen memoria.

In 1937, during the Spanish Civil War, the escalating bombings of northern Spain, carried out by Francoist forces with the support of German and Italian aviation, led to the decision to evacuate children from the Basque Country. These children were relocated to various countries, including France, Belgium, Switzerland, and Mexico; however, the largest group found refuge in England. Thousands of Spanish children evacuated during this time were referred to as niños de la guerra, or children of the war.The aim of this study is to present the history of the children evacuated from the Basque Country and analyze their memories to determine the extent to which these accounts reflect actual events. The work is divided into four chapters. The first chapter is theoretical in nature and provides definitions of key concepts related to the subject of the study. The second chapter outlines the historical background of the evacuation of children to host countries and discusses the institutions and organizations that played a crucial role in their protection and assistance as refugee minors. The third chapter focuses on the detailed history of the children’s journey and their stay in England, a country that played a pivotal role in their story. The fourth and final chapter is dedicated to analyzing the memories and testimonies found in Adrian Bell's book Los niños vascos refugiados en el exilio and the documentary titled Los niños de Gernica tienen memoria.

En 1937, durante la Guerra Civil Española, los intensos bombardeos en el norte de España, llevados a cabo por las fuerzas franquistas con el apoyo de la aviación alemana e italiana, llevaron a la decisión de evacuar a los niños del País Vasco. Estos fueron trasladados a varios países como Francia, Bélgica, Suiza y México; sin embargo, el grupo más numeroso encontró refugio en Inglaterra. A los miles de niños españoles evacuados durante este periodo se les denominó niños de la guerra. El objetivo de este trabajo es presentar la historia de los niños evacuados del País Vasco y analizar sus recuerdos, con el propósito de verificar en qué medida estas narraciones reflejan los acontecimientos reales. El trabajo se divide en cuatro capítulos. El primero tiene un carácter teórico y contiene las definiciones de los conceptos clave relacionados con el tema del estudio. En el siguiente capítulo, se expone el contexto histórico de la evacuación de los niños hacia los países receptores, además de discutir las instituciones y organizaciones que desempeñaron un papel importante en la protección y ayuda a los menores refugiados. El tercer capítulo se centra en la historia detallada del traslado de los niños y su estancia en Inglaterra, un país que desempeñó un papel crucial en su historia. El último capítulo, el cuarto, se dedica al análisis de los recuerdos y testimonios recogidos en el libro de Adrian Bell Sólo serán tres meses: Los niños vascos refugiados en el exilio y en el documental Los niños de Gernica tienen memoria.