"Nieustanne tango": wpływ Rosji na politykę energetyczną UE

Celem artykułu jest wykazanie, że na przestrzeni ostatnich trzech dekad Rosja – niezależnie od napięć politycznych – pozostała kluczowym partnerem w polityce energetycznej UE. Jednocześnie polityka energetyczna Kremla w znaczącym stopniu wpływała na ewolucję ram europejskiego prawa energetycznego i założeń strategicznych unijnej polityki energetycznej, na sposób funkcjonowania unijnych instytucji oraz na dynamikę zmian w politykach energetycznych państw członkowskich i kształt współzależności między nimi. Jeśli chodzi o założenia teoretyczne, specyfika Unii Europejskiej sprawia, że najbardziej adekwatnym podejściem teoretycznym umożliwiającym badanie ewolucji unijnej polityki energetycznej jest nowy instytucjonalizm, który pod względem założeń teoretycznych umiejscawiany jest między liberalizmem międzyrządowym, a neofunkcjonalizmem.