Michela Foucaulta krótka historia zbawienia. Na marginesie Wyznań ciała

Artykuł stanowi próbę przemyślenia działa Michela Foucaulta. Pretekstem do tego nowego odczytania jest publikacja czwartego tomu Historii seksualności dotyczącego statusu cielesności i pragnienia we wczesnym chrześcijaństwie. Autor artykułu stawia tezę, że dzięki Wyznaniom ciała widzimy „innego” Foucaulta: nie tylko autora książek na temat nowoczesności czy wykładowcę w Collège de France, ale archiwistę, dokumentalistę w wąskim znaczeniu tego terminu. W tym kontekście autor artykułu próbuje także wyprowadzić kilka wniosków metodologicznych na temat genealogii jako pracy zmierzającej nie tyle do odtworzenia historii idei, ile do rozważenia pewnych pól problemowych z perspektywy antyfenomenologicznej. Na zakończenie autor stara się odpowiedzieć na pytanie o ontologiczny status ciała w dziele Foucaulta.