„Warszawa jest przecież tęczowa”. Obraz przestrzeni miasta w autodziecięcych tekstach kultury nagrodzonych w konkursie varsavianistycznym Muzeum Warszawy

Przeprowadzona w artykule analiza prac nadesłanych przez uczniów szkół podsta­wowych i średnich na konkurs literacki organizowany przez Muzeum Warszawy dowodzi, że dziecięcy autorzy powielają schematyczne, obecne w przewodnikach i internecie ujęcia przestrzeni miasta, omijają zaś to, co w tej przestrzeni jest zo­rientowane na młodych i najmłodszych mieszkańców i turystów. Wynika to z jed­nej strony z faktu, że sami warszawiacy nie mają wiedzy o miejscach atrakcyjnych dla dzieci, z drugiej – z chęci dostosowania przez dziecięcych autorów ich prac do hipotetycznych oczekiwań dorosłych jurorów. Ten drugi powód skutkuje również przeładowaniem faktografią, szczegółami historycznymi i topograficznymi. Dzie­cięcy twórcy nie czerpią inspiracji ze skierowanej do nich współczesnej literatury, z twórczości pisarzy, którzy chcą dorosnąć, ale nie do bycia nauczycielem czytają­cych, lecz do bycia dzieckiem.

The analysis of works submitted by elementary and secondary school students to the writing competition organised by the Museum of Warsaw shows that child au­thors reproduce schematic depictions of the city space, present in guidebooks and on the internet, while avoiding everything that is oriented towards its young and youngest inhabitants and tourists. This results, on the one hand, from the fact that Warsaw inhabitants themselves have no knowledge of places attractive to children and, on the other, from the desire of child authors to adjust their works to the hypothetical expectations of the adult jury. This second reason also results in an overload of facts as well as historical and topographical details. Child authors are not inspired by contemporary literature directed at them, by writers who want to grow up not to be their readers’ teachers, but to be children.