The evolution of contemporary Russian hybrid warfare since 2014

W pracy przedstawiono wyniki badań i analizy ewolucji rosyjskiej wojny hybrydowej w kontekście Ukrainy od 2014 roku do lutego 2022 roku, ze szczególnym uwzględnieniem okresu zapoczątkowanego zaangażowaniem Rosji w ukraińskie konflikty wewnętrzne w 2014 roku. Celem analizy jest zarysowanie zmian, jakie zaszły w rosyjskim podejściu do wojnie hybrydowej we wspomnianym horyzoncie czasowym. Praca opiera się na koncepcji wojny hybrydowej opartej na teorii Franka Hoffmanna, którą umieszczono w kontekście tradycyjnych i współczesnych teorii wojen. Następnie w pracy dokonano analizy oficjalnych dokumentów oraz publicznych wypowiedzi rosyjskich urzędników na temat strategii wojskowej w kontekście wojny hybrydowej. W pierwszej kolejności przeanalizowano politykę hybrydową Rosji, która doprowadziła do rozpoczęcia działań zbrojnych na Ukrainie, następnie działania Federacji Rosyjskiej na Ukrainie w latach 2014–2015, podkreślając sytuację w Donbasie i na Krymie. Na koniec opisano wojnę hybrydową Rosji po aneksji Krymu aż do rozpoczęcia inwazji na Ukrainę na pełną skalę. Powyższe przejawy rosyjskiej wojny hybrydowej w tych trzech ramach czasowych zostały porównane i przeanalizowane, aby przedstawić ewolucję polityki i działań Federacji Rosyjskiej. Z analizy wynika, że taktyka rosyjskiej wojny hybrydowej ewoluowała w miarę upływu czasu ze względu na zmieniającą się sytuację międzynarodową, a także postęp technologiczny, który wpłynął na zmiany społeczne i stosowanie różnych metod prowadzenia wojny. Co więcej, po aneksji Krymu i zamrożeniu konfliktu w Donbasie, pomimo międzynarodowych sankcji, Rosja aktywnie zaangażowała się w działalność promującą jej interesy na arenie międzynarodowej. Położyło to podwaliny pod nowe podejście Rosji do wojny hybrydowej i pewność co do pozytywnego wyniku wojny na pełną skalę w Ukrainie, co było głośno rozpowszechniane przez propagandę państwową. Powyższe zmiany są szczegółowo analizowane w niniejszej pracy.

The dissertation presents the result of the research and analysis of the evolution of Russian hybrid warfare in the context of Ukraine from the period before 2014 until February 2022 with the particular attention given to the period initiated with the Russian involvement in Ukrainian internal conflicts in 2014. The goal of the analysis is to outline the changes of the Russian hybrid warfare in said timeframe. The concept of hybrid warfare based on the theory of Frank Hoffmann is introduced and placed in the context of traditional and contemporary warfare theories. The work then presents an analysis of the official documents as well as public statements of the Russian officials regarding the military strategy in the context of hybrid warfare. First the hybrid policies of Russia that led to the beginning of the military action in Ukraine are analysed, then the actions of the Russian Federation in Ukraine between 2014 and 2015, highlighting the situation in Donbas and Crimea. Finally the hybrid warfare of Russia after the annexation of Crimea until the start of a full-scale invasion in Ukraine is described. The expressions of Russian hybrid warfare of these three time frames are then compared and analysed in order to present the evolution of the policies and actions of the Russian Federation. The research shows that the tactics of Russian hybrid warfare have evolved overtime due to the changing international situation and also the technological advances, which influenced social change and impacted the use of different warfare methods. Moreover, after the annexation of Crimea and the freezing of conflicts in the Donbas, despite international sanctions, Russia actively engaged in activity promoting its interests in the international arena. This laid the groundwork for the new approach to Russia's hybrid warfare and its self-assurance in the positive outcome of the full scale war in Ukraine, spread loudly by the state propaganda. The aforementioned changes are deeply analysed in this dissertation.