Measuring and Evaluating Sustainable Development in Vietnam

Pomiar i ocena rozwoju zrównoważonego w Wietnamie Celem rozprawy był pomiar i ocena rozwoju zrównoważonego w Wietnamie. Skonstruowano odpowiedni system 24 wskaźników dla trzech podstawowych komponentów rozwoju zrównoważonego. Do pomiaru powiązań i równowagi systemu rozwoju zrównoważonego zostały zastosowane metody pośrednie. W ujęciu horyzontalnym przyjęto założenie, że poziom równowagi w każdym komponencie (ekonomicznym, społecznym i środowiskowym) oraz między komponentami systemu rozwoju zrównoważonego odzwierciedla stopnień zależności wewnątrz każdego subsystemu i między subsystemami. W ujęciu wertykalnym przyjęto założenie, że poziom wskaźników rozwoju zrównoważonego w badanych jednostkach przestrzennych (w kraju i w prowincjach) odzwierciedla stopień rozwoju zrównoważonego. Zależności w ramach podsystemu, które odzwierciedlają równowagę wewnątrzsystemową, określono za pomocą analizy głównych komponentów, a analiza kanoniczna posłużyła do określenia siły związków między podsystemami. Potwierdzono hipotezy o istnieniu takich związków. Stopień rozwoju zrównoważonego w jednostkach terytorialnych określono na podstawie wartości głównych komponentów trzech filarów rozwoju zrównoważonego oraz kompleksowego wskaźnika rozwoju zrównoważonego, uzyskanego poprzez przeskalowanie oryginalnych zmiennych w skali od 0 do 100. Zastosowano dwie metody klasyfikacji jednostek przestrzennych: metodę analizy skupień i porządkowanie liniowe wartości kompleksowego wskaźnika. Istnieją znaczne różnice w poziomie rozwoju zrównoważonego między komponentami, a wyższy poziom jest notowany w filarze społecznym niż w pozostałych. Potwierdzono hipotezę, że poziom rozwoju zrównoważonego jest wyższy w bardziej rozwiniętych regionach, ale miały one niższy poziom zrównoważenia środowiska. Wietnam osiągnął średni poziom zrównoważonego rozwoju, który wzrastał w latach 2004-2016, ale kraj stoi przed poważnymi wyzwaniami z powodu konieczności osiągnięcia wyższego poziomu rozwoju zrównoważonego, w odniesieniu do komponentu środowiskowego i gospodarczego.

The aim of the dissertation was to measure and evaluate sustainable development in Vietnam. An appropriate system of 24 indicators has been constructed for the three basic components of sustainable development. Indirect methods have been used to measure the relationships and balance of the sustainable development system. In the horizontal approach the assumption was adopted that the level of balance in each component (economic, social and environmental) and between the components of the sustainable development system is reflected by the degree of relationships within each subsystem and between subsystems. In the vertical approach, it was assumed that the level of sustainable development indicators in the studied spatial units (in the country and in the provinces) reflects the degree of sustainable development. Dependencies within the subsystem that reflect intrasystem balance were determined by analysis of principal components, and canonical analysis was used to determine the strength of relationships between subsystems. Hypotheses about the existence of such relationships were confirmed. The degree of sustainable development in territorial units was determined on the basis of the values of the principal components of the three pillars of sustainable development and a comprehensive index of sustainable development, obtained by scaling the original variables on a scale of 0 to 100. Two methods of spatial units’ classification were used: cluster analysis method and linear ordering of the values of the comprehensive sustainable development index. There are significant differences in the level of sustainable development between components, and a higher level is recorded in the social pillar than in others. The hypothesis that the level of sustainable development is higher in more developed regions was confirmed, but they had a lower level of environmental sustainability. Vietnam has reached an average level of sustainable development, which increased in 2004-2016, but the country faces major challenges due to the need to achieve a higher level of sustainable development, in relation to the environmental and economic component.