Fotografia reportażowa a strategie oporu. I Ogólnopolski Przegląd Fotografii Socjologicznej (1980)

Przedmiotem artykułu jest I Ogólnopolski Przegląd Fotografii Socjologicznej w Bielsku-Białej (1980). Wystawa, składająca się z kilku mniejszych tematycznych pokazów, została zamknięta przez cenzurę. Koncepcję wystawy oraz dyskuje toczone wokół niej poddane zostały analizie w perspektywie tradycji humanistycznej fotografii reportażowej, ukształtowanej na Zachodzie i rozwijanej w Polsce powojennej. Namysł nad I OPFS pozwala, jak sądzę, uchwycić napięcie pomiędzy wpisywaniem się owej tendencji w język wizualny propagandy PRL z jednej strony, a kreowanie obszaru wizualnego oporu z drugiej. Chociaż fotografia reportażowa stała się w latach 80. nie tylko narzędziem dokumentacji rzeczywistości, ale także jej „socjologicznej” analizy, namysł nad tym zagadnieniem w perspektywie długiego trwania tendencji humanistycznego reportażu – jako praktyki aktywistycznej – nie został podjęty.