Oblicza feminizmu w zapomnianych dramatach pierwszej połowy XX wieku („Mężczyzna” Gabrieli Zapolskiej, „Sprawiedliwość” Marceliny Grabowskiej, „Pani prokurator” Marii Morozowicz-Szczepkowskiej)

Praca podejmuje temat braku obecności twórczości kobiet - dramatopisarek w kanonie i historii polskiego teatru. Stanowi idiomatyczną analizę trzech nieznanych lub zupełnie zapomnianych dramatów: Mężczyzna Gabrieli Zapolskiej, Sprawiedliwość Marceliny Grabowskiej i Pani prokurator Marii Morozowicz-Szczepkowskiej w kontekście najważniejszych zagadnień feministycznych pierwszej połowy XX w. Praca podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: Co spowodowało wykluczenie tych dramatów z pamięci zbiorowej i ich nieobecność w kanonie? Analiza wybranych sztuk ma na celu uwzględnienie kobiecej perspektywy i doświadczenia, często głęboko cielesnego i wypchniętego poza kulturowy obieg, w napisaniu nowej narracji historyczno-literackiej, a tym samym zrewidowanie i uzupełnienie istniejącego kanonu o nowe nazwiska i tytuły rodzaju żeńskiego.

The thesis addresses the significant absence of women playwrights in the canon and history of Polish theater. It provides an analysis of three unknown or nearly forgotten dramas: Mężczyzna by Gabriela Zapolska, Sprawiedliwość by Marcelina Grabowska, and Pani Prokurator by Maria Morozowicz-Szczepkowska. The author situates the analysis within the context of the most essential feminist issues of the first half of the 20th century, utilizing this framework to answer the question of what led to the exclusion of these dramas from collective memory and to their absence in the canon. The analysis of selected plays employs the female perspective and experiences, encompassing the culturally marginalized experiences of the female body, to construct a new narrative in the history of literature. Consequently, it aims to revise and supplement the existing canon with new names and titles of the feminine genre.