Dyskursywne, syntaktyczne i semantyczne uwarunkowania topikalizacji we współczesnym języku chińskim. Implikacje dydaktyczne

Niniejsza praca stanowi próbę wyjścia poza granice zdania i zbadania funkcjonowania form stopikalizowanych w szerszej perspektywie. Jej celem jest wyjaśnienie, w jaki sposób różne modele topikalizacji dostępne w języku chińskim różnią się od form kanonicznych i jakie czynniki determinują ich użycie w określonym otoczeniu dyskursywnym. Omawiane konstrukcje zostaną więc przeanalizowane pod kątem ich struktury syntaktycznej i uwarunkowań semantycznych, a także roli, jaką odgrywają w konstruowaniu spójnego dyskursu, zwłaszcza na płaszczyźnie tematyczno-rematycznej i powiązanej z nią płaszczyźnie informacyjnej. Zidentyfikowanie korelacji między poszczególnymi formami gramatycznymi i ich funkcjami w dyskursie pozwoli zrozumieć, w jaki sposób czynniki syntaktyczne, semantyczne i pragmatyczno-dyskursywne oddziałują na siebie wzajemnie konkurując w determinowaniu ostatecznej formy wypowiedzi w danym momencie dyskursu. Drugim celem dysertacji jest opracowanie modelu kształcenia sinologicznego w zakresie topikalizacji z wykorzystaniem zdobytej wiedzy i z uwzględnieniem wyników dotychczasowych badań nad akwizycją tego zjawiska. Może on znaleźć praktyczne zastosowanie w glottodydaktyce sinologicznej.