Dostępność warszawskiej komunikacji miejskiej dla osób niepełnosprawnych

Praca „Dostępność warszawskiej komunikacji miejskiej dla osób niepełnosprawnych” skupia się na omówieniu szeregu przepisów, które regulują dostosowanie transportu publicznego do potrzeb i możliwości osób niepełnosprawnych. Chodzi zarówno o przepisy prawa polskiego, prawa unijnego, jak i o inne umowy międzynarodowe, do których Polska przystąpiła. W pracy omówiono koncepcję i regulację dostępności oraz rzeczywiste stosowanie tych przepisów na przykładzie m. st. Warszawy. Praca skupia się na dostępności autobusów, tramwajów i metra oraz przystanków stacji. Dodatkowo każdorazowo w ramach krótkiego wprowadzenia została omówiona historia użytkowania każdego z tych środków transportu. Przeanalizowane zostało czy aktualne unormowanie prawne dostępności jest wystarczające wobec rosnących potrzeb osób niepełnoprawnych. Omówiono jakie ewentualne zmiany powinny zostać dokonane, by polepszyć dostępność komunikacji. Poruszono również kwestie kulturowe oraz zachowanie ludzi jako czynnik warunkujący lepszą dostępność komunikacji miejskiej.