Cultural Heritage and the Development of Sustainable Tourism in the Eje Cafetero Region of Colombia

Na dziedzictwo, jako jeden z elementów kultury, należy spojrzeć przez pryzmat jego potencjału ekonomicznego i możliwości kreowania gospodarki lokalnej i regionalnej. Krajobraz kulturowy, szczególnie promowany i ceniony przez ludność miejscową i przyjezdnych stanowić może również obiekt dziedzictwa. Niewątpliwie jest nim region uprawy kawy w zachodniej Kolumbii. El Eje Cafetero – zadeklarowany obiektem dziedzic-twa kulturowego przez UNESCO stał się jednym z najbardziej popularnych destynacji turystycznych w tym kraju.Region turystyczny Eje Cafetero, przedstawiany jest często jako przykład zrównoważonej gospodarki opartej na istniejących zasobach naturalnych i dziedzictwie kulturowym w krajobrazie andyjskim zachodniej Kolumbii. Władze departamentów i municypiów „kawowych” w przyjętych planach i programach rozwoju turystyki w regionie, uznając wyjątkowość cech społecznych, gospodarczych i krajobrazowych tej części kraju w spierają taki właśnie kierunek rozwoju (Martínez, 2006), biorąc przykład z innych krajów i regionów świata, gdzie produktem eksportu jest właśnie turystyka (Getino 1993). Celem artykułu jest analiza i ocena wpływu rozwoju turystyki kulturowej na rozwój regionu tradycyjnie rolniczego, gdzie dominowała uprawa kawy.

Heritage, as an element of culture, needs to be looked at in terms of its economic potential, and the opportunities afforded for local and regional economies to be reshaped. Acultural landscape, and particularly one promoted and prized by local people and incomers alike, may also serve as a heritage object. An undoubted example from this category is the area of western Colombia devoted to coffee-bean cultivation. Known as El Eje Cafetero, it has already received World Cultural Heritage recognition from UNESCO, and has become one of Colombia’s most popular tourist destinations. The Eje Cafetero tourist region is often perceived as exemplifying asustainable economy based on existing natural resources and cultural heritage in the landscape of Colombia’s Western Andes. Local and regional authorities in the coffee region certainly boast plans and programmes for the development of tourism that recognises the exceptional social, economic and landscape features of this part of the country, and the ways in which they support this direction of development as opposed to any other (Martínez, 2006). In doing so, they draw on examples of other countries and regions around the world in which tourism is indeed a product for export (Getino, 1993). The aim of the article is to analyze the role of cultural heritage in the development of tourism in the coffee growing region of Colombia. It is assumed that the promotion of cultural tourism in the rural region brings economic benefits to the local economy.