Przeobrażenia Polonii brazylijskiej i jej rola w stosunkach polsko-brazylijskich

Brazylia była pierwszym państwem Ameryki Łacińskiej, które uznało w 1918 r. niepodległą Polskę. Związki między obydwoma narodami mają jednak znacznie dłuższą historię niż stosunki dyplomatyczne. Pojedyncze osoby z ziem polskich przenikały do tego kraju już w okresie kolonialnym, a po roku 1869 wychodźstwo przybrało charakter zorganizowany i masowy. Trzonem emigracji była ludność wiejska: małorolni i bezrolni chłopi, robotnicy rolni, wiejscy rzemieślnicy itp. W nowej rzeczywistości polscy emigranci potrafi li się zaaklimatyzować; powszechnemu awansowi społecznemu towarzyszyły procesy asymilacji i akulturacji. Nie zrywając więzów z krajem pochodzenia, przyjmowali również elementy kultury kraju osiedlenia. Dzięki temu stali się ważnym łącznikiem w stosunkach politycznych, gospodarczych i kulturalnych pomiędzy Brazylią a Polską.

Brazil was the fi rst country of Latin America to recognize the independence of Poland in 1918. However, the links between the two nations reach further back into the past than their diplomatic relations. Poles from certain parts of the country started their migration as long ago as in the colonial period, but it was after 1869 when the massive and organized migrations started to head towards Brazil. Emigrants came mostly from rural areas. Landless farmers, smallholders, farm workers and craftsmen smoothly merged into the new cultural environment thanks to the great social advancement accompanying the migration. They adopted many elements of the Brazilian culture without burning their Polish bridges, which greatly shaped the political, economic and cultural relations between the two countries.