Migrant Temporalities: the case of Moldovan women employed in the domestic work sector in Italy

Niniejsza praca analizuje sytuację mołdawskich kobiet zatrudnionych w sektorze pracy domowej we Włoszech. Odpowiada ona na pytanie, jaki jest „dobrostan w zakresie czasu” (jakość czasu) w doświadczeniu osób o niepewnej sytuacji zawodowej i przedłużającej się tymczasowości. Podczas gdy dotychczasowe badania ujmowały migrację głównie jako wydarzenie w wymiarze przestrzennym, ja koncentruję się na wymiarze temporalnym migracji i wzajemnie powiązanych cechach czasu, proponując nowatorskie temporalne podejście do migracji. Aby zbadać temporalny wymiar doświadczenia migrantów, wykorzystuję ramę koncepcyjną uwzględniającą procesualność, jakość czasu i orientację czasową migrantów. W celu zbadania kwestii doświadczania czasu przez migrantów, przeprowadziłam badania etnograficzne wśród Mołdawian, przede wszystkim kobiet, zatrudnionych w sektorze pracy domowej w kilku włoskich miastach. W sumie spędziłam w terenie 5 miesięcy i przeprowadziłam 45 wywiadów pogłębionych z mołdawskimi migrantami. Pierwszy rozdział odnosi się do dwóch obszarów badań, do tej pory rzadko łączonych w literaturze: badań nad czasem oraz studiów migracyjnych. W rozdziale zaprezentowane są ramy teoretyczne niniejszej pracy. Drugi rozdział omawia aspekty metodologiczne rozprawy oraz metodę etnograficzną w odniesieniu do badania temporalności migrantów. Trzeci rozdział analizuje pionierską migrację z Mołdawii do Włoch po 2000 roku i zwraca uwagę na premigracyjny etap rzadko opisywany w literaturze. Jest to faza poprzedzająca migrację, często długi okres, w którym przygotowania migrantów polegają zarówno na konkretnych działaniach umożliwiających wyjazd, jak i na emocjonalnym oswajaniu się z perspektywą wyjazdu. Czwarty rozdział poświęcony jest dobrostanowi temporalnemu (przez który rozumiem jakość czasu pracy i czasu wolnego) migrantek zamieszkujących u pracodawcy. Ten rodzaj pracy charakteryzuje się szczególnymi cechami, wynikającymi z połączenia przestrzeni pracy z przestrzenią życiową, bycia zawsze w gotowości do pracy, podległego statusu migranta, powtarzających się zadań, niekończącej się ilości pracy lub rozmytymi granicami pracy podlegającymi negocjacji. Piąty rozdział, ujmując separację jako koncepcję czasową, analizuje różne temporalności, których doświadczają rodziny transnarodowe. W rozdziale stawiam pytanie o to, w jaki sposób można zrekompensować brak podzielania przestrzeni i zsynchronizować codzienną rodzinną rutynę oraz badam, w jaki sposób rodziny transnarodowe renegocjują związki i macierzyństwo ponad granicami, utrzymują więź lub redefiniują ją. W rozdziale szóstym analizuję, w jaki sposób migrantki współwytwarzają, doświadczają i nadają sens przedłużającej się tymczasowości. Wreszcie, w siódmym rozdziale badam, w jaki sposób migrantki waloryzują czas i egzystencjalnie lokalizują swoją sytuację życiową, gdy znajdują się w niepewnej sytuacji (w tym przypadku: społecznie stygmatyzowana praca, nietrwałe miejsce zamieszkania, niepewne perspektywy). Opierając się na zebranych danych, zidentyfikowałam cztery główne orientacje czasowe w kontekście prekarnych sytuacji życiowych. Podsumowując, praca ta stanowi zarówno wkład teoretyczny, jak i empiryczny do badań nad migracjami z perspektywy temporalnej. Zastosowane ramy teoretyczne dostarczają nowego wglądu empirycznego w codzienne doświadczenie czasu przez migrantów, tego jak realizują swoje cele i potrzeby w określonych warunkach społeczno-ekonomicznych, a także tego, jak planują i wyobrażają sobie przyszłość. Głównym wkładem rozprawy jest zwrócenie uwagi na wielowymiarowy temporalny aspekt migracji na przykładzie migracji z Mołdawii do Włoch. Podkreślona jest tu waga nie tylko samego procesu migracji, ale także poziom przeżywanego doświadczenia, codziennego życia, pracy, spraw rodzinnych i osobistych (a także „pracy nad czasem” potrzebnej do „żonglowania” różnymi sferami życia). Ponadto, praca bada jak zachowanie migranta związane jest z wpływem krótko- lub długoterminowej perspektywy czasowej.

In this thesis, by using the case of the Moldovan women employed in the domestic work sector in Italy, I analyse how individuals with precarious jobs experience time welfare (qualities of time) and prolonged temporariness. While previous studies have treated migration primarily as a spatial event, I focus on its underlying, intertwined time features by putting forward a customized temporal approach. To that end, I propose a threefold conceptual framework to examine migrant temporalities, by looking at processuality, time qualities and future making (orientation). The qualitative data analysis draws on a five-month ethnographic fieldwork among women employed in the domestic work sector in a few Italian cities and 45 in-depth interviews with Moldovan migrants in Italy. The first chapter examines the intersection of two fields of study, rarely conjoined so far: time scholarship and migration studies and presents a theoretical framework for the undertaken research. The second chapter discusses the methodological aspects and inspects ethnographic avenues to study migrant temporalities. The third chapter examines the pioneer Moldovan migration to Italy in the early 2000s and points to the overlooked phase in the migration process, the often lengthy stage which precedes arrival in which leaving is prepared both as a set of practices but also as an emotional work stage of deliberation and preparation. The fourth chapter addresses the time welfare (by which I mean the qualities of working and leisure time) of live-in migrant domestic workers. I show how this type of work, is marked by particular time qualities, derived from the conflation of workspace with living space, ever-availability, rather subordinate status, repetitive tasks, never-ending amount of work, or fragile borders open to negotiations. The fifth chapter scrutinizes the multiple temporalities experienced by transnational families through the lens of separation as a temporal concept. It asks what are the ways to compensate for lack of shared physicality (in space) and to synchronize everyday family routine (in time), and inspects the ways transnational families renegotiate life as a couple and motherhood across borders, maintain togetherness or redefine it, keep in touch and re-synchronize daily routines. In the sixth chapter, I examine how temporary labour migrants co-produce, experience and make sense of prolonged temporariness. Finally, in the seventh chapter, I explore the ways one valorizes time and existentially localize their life situation when they find themselves in a precarious status (in this case: socially stigmatized job, short term living, uncertain prospects). Drawing from the data that I collected, I have identified (at least) four main time valuations of precarious life situations. All in all, this thesis contributes both theoretically and empirically to develop temporally-informed migration studies. It first has the theoretical merit of conjoining migration studies with sociological concepts of time in order to apply a temporal lens to a specific case of labour migration, such as time work (Flaherty 2003), temporal welfare (inspired from Rice et al. 2006) or permanent temporariness (Griffiths et al. 2013). Thanks to this framework, it produces new empirical insights related to how migrants experience daily qualities of times, act on their aims and needs within a set of socio-economic circumstances, as well as plan and imagine the future. More crucially, the main contribution of this thesis is to shed light on the multilayered temporal nature of migration through a holistic approach to Moldovan migration in Italy, which not only considers the process as such, but goes in depth to look at the lived level of experience, with the everyday life, work, family and personal errands (as well as the time work needed to juggle all these temporal domains) and in addition to that, looking at how migrant conduct is influenced by the short- or long-term outlooks.