Znaczenie relacji z Afryką w kontekście współczesnych mocarstwowych aspiracji Brazylii.

Praca obejmuje tematykę historycznej i współczesnej relacji Brazylii z krajami afrykańskimi. Począwszy od nawiązania relacji w XVI wieku, przez zbudowanie stosunków handlowych opartych na handlu i dystrybucji czarnoskórych niewolników, po bieżące wspólne projekty i inicjatywy a także udział w organizacjach multilateralnych. Rozwój Brazylii w początkowych wiekach od jej powstania oparty był na niewolniczej pracy, następujące po sobie cykle drzewa Pau-brasil, cukru, złota etc. pozwoliły państwu wzbogacić się i uzyskać znaczenie na arenie międzynarodowej. Sprawiły, że Brazylia stała się ważnym państwem regionu. Brazylijska polityka zagraniczna XXI wieku zwróciła się w stronę Czarnego Kontynentu. Od początku kadencji Prezydenta Luli Afryka była centralnym punktem strategii państwa. Świadczyło o tym głównie wiele wypraw dyplomatycznych odbytych w ten region świata. Powstawały nowe ambasady i placówki a także pogłębiano współpracę w wielu sektorach gospodarczych. Progres osiągnięty w czasie kadencji Prezydenta Luli był pogłębiany przez jego następczynię Prezydent Dilmę Rousseff. Dalsze inicjatywy takie jak na przykład dołączenie RPA do BRICS pozwoliło zacieśnić więzy pomiędzy państwami. Następna kandydatura charakteryzowała się stagnacją. w kolejnych rozdziałach praca porusza obecność relacji z Afryką w brazylijskich mediach i sposób jej narracji. Udział i kooperacja na forach organizacji multilateralnych, pozwala zrozumieć jaką rolę przyjęła Brazylia w relacji z państwami Globalnego Południa a w szczególności z krajami afrykańskimi. Pozycja lidera i państwa pomostowego pozwoliły jej budować swoje mocarstwowe aspiracje, wywołując zmiany i przyczyniając się do zwiększenia roli państw rozwijających się na arenie międzynarodowej. Praca ma na celu wykazać w jaki sposób przeszła i obecna relacja Brazylii z krajami afrykańskimi wpłynęła na aspiracje mocarstwowe Brazylii.

The work covers the subject of Brazil's historical and contemporary relations with African countries. Starting from the establishment of relations in the 16th century, through the building of trade relations based on the trade and distribution of black slaves, to current joint projects and initiatives and participation in multilateral organisations. Brazil's development in the early centuries since its creation was based on slave labour, the successive cycles of the Pau-brasil tree, sugar, gold, etc. allowed the country to become richer and more known internationally. They made Brazil an important country in the region. Brazilian foreign policy in the 21st century has turned towards the Black Continent. From the beginning of President Lula's term, Africa was central to the country's strategy. This was mainly evidenced by the many diplomatic trips made to this region of the world. New embassies and outposts were established and cooperation in many economic sectors was deepened. The progress achieved during President Lula's term was deepened by his successor President Dilma Rousseff. Further initiatives such as South Africa joining the BRICS helped to strengthen ties between the countries. The next candidacy was characterised by stagnation. In the following chapters, the thesis addresses the presence of relations with Africa in Brazilian media and the way it is narrated. The participation and co-option in multilateral organisations forums, provides an understanding of the role Brazil has adopted in its relations with the Global South and African countries in particular. Its position of leadership and bridging state has allowed it to build its superpower aspirations, triggering change and contributing to an increased role for developing countries in the international arena. The paper aims to demonstrate how Brazil's past and present relationship with African countries has influenced Brazil's superpower aspirations.