Zabezpieczenie emerytalne w świetle regulacji Międzynarodowej Organizacji Pracy. Analiza na tle jubileuszu 100-lecia MOP

Powołana do życia przed 100 laty Międzynarodowa Organizacja Pracy jako pierwsza zdefiniowała zakres zabezpieczenia społecznego i wyznaczyła podstawowe jego standardy. Wśród ryzyk socjalnych wskazanych w Konwencji MOP Nr 102 znalazło się m.in. ryzyko starości. Międzynarodowa Organizacja Pracy w normach kolejnych generacji sformułowała zobowiązania i zalecenia dla ustawodawstwa krajowego państw członkowskich dotyczące zakresu podmiotowego i przedmiotowego ochrony w systemie zabezpieczenia emerytalnego, warunków nabywania uprawnień, charakteru, zasad wyznaczania wysokości i wypłaty świadczeń. Regulujące ten sam obszar następujące po sobie normy I, II i III generacji różnią się głównie poziomem wyznaczanych standardów zabezpieczenia na starość. Uwzględniają jednak przy tym ważne zmiany w otoczeniu społeczno-gospodarczym mające istotny wpływ na wystąpienie ryzyka starości. Słowa kluczowe: Międzynarodowa Organizacja Pracy, normy MOP I, II, III generacji, zabezpieczenie społeczne, zabezpieczenie emerytalne