Instytucja wadium w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego

W niniejszej pracy autor opisał instytucję wadium w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320). W tym celu przeanalizowano najważniejsze aspekty związane z tą instytucją. W pierwszej kolejności zdefiniowano pojęcie wadium, wskazano jego najważniejsze funkcje jakie pełni w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, które dostrzegane są w doktrynie i w orzecznictwie, a także opisano charakter prawny tej instytucji uwzględniając jej podłoże w przepisach prawa cywilnego. Następnie autor skupił się na analizie poszczególnych rozwiązań prawnych dotyczących żądania wniesienia wadium, określenia jego wysokości, okresu ważności wadium, form w jakich może być ono wnoszone, a także ukazał konsekwencje nieskutecznego wniesienia oraz nieutrzymywania wadium w wymaganym przez przepisy terminie. Ostatnią część pracy poświęcono omówieniu zasadom zwrotu wadium, kwestii zatrzymania wadium, a także dochodzenia przez wykonawcę zatrzymanego wadium. W trakcie powyższej analizy autor dokonał także oceny wybranych zagadnień, wskazując na dotyczące ich rozbieżności interpretacyjne, jakie pojawiają się w orzecznictwie, wyrażając postulaty de lege ferenda, które w ocenie autora przysłużyłyby się poprawie stanu prawnego w zakresie dotyczącym instytucji wadium.

In this dissertation, the author described the institution of a tender guarantee in public procurement procedure on the basis of the provisions of the Act of 11 September 2019 – Public Procurement Law (Journal of Laws of 2024, item 1320). For this purpose, the most important aspects related to this institution were analyzed. First of all, the term of a tender guarantee was defined, its most important functions in the public procurement procedure, which are recognized in the doctrine and jurisprudence were indicated, and the legal nature of this institution was described, taking into account its basis in the provisions of civil law. Then the author focused on the analysis of the various legal solutions relating to the requirement of lodging a tender guarantee, the determination of its amount, the period of its validity, the forms in which it can be lodged, and also showed the consequences of ineffective lodging and failure to maintain a tender guarantee within the period required by the regulations. The last part of this dissertation was devoted to a discussion of the principles of return of a tender guarantee, the issue of retention of the tender guarantee, as well as the demanding retained tender guarantee by an economic operator. During the above analysis, the author also made an assessment of selected issues, pointing out the interpretative discrepancies that appear in the jurisprudence, expressing de lege ferenda postulates which, in the author's opinion, would contribute to improve the legal status regarding the institution of a tender guarantee.