«Ключ к стихам – […] то, что человек думает о себе или о своей жизни»: О поэтических принципах Григория Дашевского

Grigorij Daszewski (1964–2013) uznawany jest za poetę klasycyzującego, szeroko odwołującego się w swojej twórczości do tradycji antycznej. Jednak sam Daszewski był mocno krytyczny wobec takiego spojrzenia na jego poezję. W eseju Jak czytać poezję współczesną (2012) w ślad za formalistami postulował uwolnienie tekstu artystycznego od aluzyjnych powiązań. Widząc odbiorców swojej poezji wśród czytelników nowego pokolenia, nieprzywykłych do obcowania z utworem poetyckim, Daszewski opowiadał się za poststrukturalistycznym podejściem do tekstu i jego interpretacji (czytelnik jako współtwórca znaczeń). Teoretyczne założenia Daszewskiego mogą być zastosowane do jego praktyki poetyckiej, co pokazała analiza wiersza Tichij czas (1996). Nie wyklucza to jednak możliwości odczytywania jego poezji również z innych pozycji (np. z wykorzystaniem metody intertekstualnej).

Grigori Dashevsky (1964–2013) is considered to be a classicising poet whose work is deeply rooted in antique tradition. However, Dashevsky himself was highly critical of such an approach to his poetry. In the essay How to read contemporary poetry (2012) like formalists he postulated that a literary text should be released from allusive links. As the intended recipient of Dashevsky’s poems was a new generation of readers unaccustomed to close reading, the poet supported a poststructuralist approach to the text and textual interpretation (the reader as co-creator of the meaning). Dashevsky’s theoretical principles can be applied to his poetic practice, what has shown the analysis of the poem Tikhij chas (1996; in English translation – Quarantine). It does not, however, exclude the possibility of reading Dashevsky’s poetry in another ways (e.g. using an intertextual method).