L'image de la guerre en Ukraine dans les titres choisis du « Figaro »

Niniejsza praca analizuje obraz wojny na Ukrainie w wybranych tytułach prasowych publikowanych na stronie internetowej Le Figaro od 26 lutego do 15 marca 2022 roku. Celem badania było zrozumienie, jak francuska prasa przekazuje informacje w czasie konfliktu, ze szczególnym uwzględnieniem językowych i stylistycznych aspektów tytułów prasowych. Praca została podzielona na część teoretyczną i praktyczną. Część teoretyczna składa się z trzech rozdziałów. W rozdziale pierwszym została omówiona definicja tytułu prasowego, tytułu informacyjnego oraz tytułu sugestywnego, ponadto opisano cechy charakterystyczne oraz funkcje tytułów. Rozdział drugi to opis aspektów składniowych tytułów, z podziałem na tytuły czasownikowe oraz te, w których nie jest obecne orzeczenie. Rozdział trzeci to charakterystyka figur retorycznych, takich jak porównanie, metafora, metonimia, synekdocha, antyteza, oksymoron czy litota. W części praktycznej przeanalizowano 30 tytułów prasowych, skupiając się na ich typologii, składni i obecności figur stylistycznych. Wyniki badania wykazały, że większość tytułów (63%) miała charakter informacyjny, co może sugerować dążenie redakcji do obiektywności nawet w dramatycznych sytuacjach. Tytuły czasownikowe stanowiły ponad 80% wszystkich analizowanych przykładów, a najczęściej stosowaną figurą retoryczną była metafora, pojawiająca się w niemal połowie przypadków. Zauważono również umiarkowane wykorzystanie hiperboli i pytań retorycznych. Analiza dowiodła, że mimo intensywnych emocji związanych z wojną, Le Figaro w dużej mierze unikało tytułów sensacyjnych, koncentrując się na faktach. Wyniki badania wskazują na istotną rolę tytułów prasowych jako narzędzia kształtowania narracji medialnej, które jednocześnie oddziałują na emocje czytelników i przekazują kluczowe informacje.

This work analyzes the image of the war in Ukraine in selected press headlines published on the website Le Figaro between February 26 and March 15, 2022. The aim of this study was to understand how the French press conveys information during a conflict, with particular attention given to the linguistic and stylistic aspects of press headlines. The thesis is divided into a theoretical part and a practical part. The theoretical part includes three chapters. The first chapter addresses the definition of press headlines, informative headlines, and incitative headlines, along with their characteristics and functions. The second chapter describes the syntactic aspects of headlines, distinguishing between phrastic headlines and those without predicates. The third chapter presents rhetorical figures, such as comparison, metaphor, metonymy, synecdoche, antithesis, oxymoron, and litotes. In the practical part, 30 press headlines were analyzed, particularly their typology, syntax, and the presence of stylistic figures. The results showed that most headlines (63%) were informative, which may reflect the editorial team's intention to remain objective even in dramatic situations. Phrastic headlines accounted for more than 80% of the examples analyzed, and the most frequently used rhetorical figure was the metaphor, present in nearly half of the cases. A moderate use of hyperboles and rhetorical questions was also observed. The analysis demonstrated that despite the emotional intensity associated with the war, Le Figaro largely avoided sensationalist headlines, focusing instead on facts. The results highlight the essential role of press headlines as a tool for constructing media narratives, combining emotional impact with the transmission of key information.

Ce travail analyse l’image de la guerre en Ukraine dans des titres de presse choisis, publiés sur le site internet Le Figaro entre le 26 février et le 15 mars 2022. L’objectif de cette étude était de comprendre comment la presse française transmettait les informations en période de conflit, avec une attention particulière portée aux aspects linguistiques et stylistiques des titres de presse. Le mémoire est divisé en une partie théorique et une partie pratique. La partie théorique comprend trois chapitres. Le premier chapitre aborde la définition du titre de presse, du titre informatif et du titre incitatif, ainsi que leurs caractéristiques et fonctions. Le deuxième chapitre décrit les aspects syntaxiques des titres, en distinguant les titres phrastiques et ceux sans prédicat. Le troisième chapitre présente les figures rhétoriques, telles que la comparaison, la métaphore, la métonymie, la synecdoque, l’antithèse, l’oxymore et la litote. Dans la partie pratique, 30 titres de presse ont été analysés, notamment leur typologie, leur syntaxe et la présence de figures stylistiques. Les résultats ont montré que la majorité des titres (63 %) étaient informatifs, ce qui peut refléter la volonté de la rédaction de rester objective même dans des situations dramatiques. Les titres phrastiques représentaient plus de 80 % des exemples analysés, et la figure rhétorique la plus fréquemment utilisée était la métaphore, présente dans près de la moitié des cas. Une utilisation modérée de l’hyperbole et des questions rhétoriques a également été observée. L’analyse a démontré que, malgré l’intensité émotionnelle liée à la guerre, Le Figaro évitait les titres sensationnalistes, en se concentrant sur les faits. Les résultats soulignent le rôle essentiel des titres de presse en tant qu’outil de construction de la narration médiatique, combinant impact émotionnel et transmission d’informations clés.