Mit Stanisława Moniuszki jako wieszcza narodowego. Studium na podstawie polskiego piśmiennictwa w latach 1858-1989

Rozprawa dotyczy recepcji postaci i dzieła Stanisława Moniuszki rozpatrywanej pod kątem znaczenia tego kompozytora w polskiej kulturze. Analizuje związek pomiędzy zjawiskiem pamięci zbiorowej a jej lokalną odmianą, dla której jednym z fundamentów jest koncepcja wieszcza narodowego. Analiza wizerunku Moniuszki kreowanego w polskim piśmiennictwie lat 1858-1989 ujawnia procesy mitologizacyjne przebiegające w prasie i publikacjach książkowych, widoczne dzięki konfrontacji ocen z materiałem słowno-muzycznym najczęściej przywoływanych przez badaczy i recenzentów utworów tego kompozytora. Rozprawa plasuje się na przecięciu kilku dyscyplin: muzykologii, socjologii i językoznawstwa.