Recenzja książki: Anne Bazin, Charles Tenenbaum (red.), L’Union européenne et la paix. L’invention d’un modèle européen de gestion des conflits, Les Presses de Sciences Po, 2017

Przedmiotem recenzji jest naukowa monografia pt. „L’Union européenne et la paix. L’invention d’un modèle européen de gestion des conflits”1 wydana przez Sciences Po Lille i Centre d’études et de recherches administratives, politiques et sociales (CERAPS) na Uniwersytecie Lille 2. Jest to ciekawa i dogłębnie prezentująca tematykę lektura głównie dla badaczy zainteresowanych polityką zagraniczną Unii Europejskiej (UE), specjalizują- cych się w europejskiej strategii zarządzania kryzysowego i utrzymywania pokoju. Pre- zentowana monografia jest pracą zbiorową przygotowaną przez 10 autorów pod redakcją Anne Bazin i Charlesa Tenenbauma. Główni redaktorzy są wykładowcami na Sciences Po Lille oraz badaczami w CERAPS na Uniwersytecie Lille 2. Na wstępie warto zauważyć, że książka ukazuje w sposób naukowy i metodologiczny dogłębną oraz szczegółową analizę ustanawiania misji pokojowych przez Unię Europej- ską po zakończeniu zimnej wojny. Według autorów, projekt powstania UE w wyniku pro- cesu historyczno-politycznego był z natury pokojowy. Poprzez zaangażowanie państw członkowskich i instytucji UE wzięto odpowiedzialność za tworzenie pokoju w Europie. Jednakże z biegiem wydarzeń, na przestrzeni lat, gdy sytuacja na świecie ewoluowała, państwa członkowskie zdecydowały się na tworzenie pokoju „od wewnątrz”, a następnie na wyście poza model statecznego pojednania. Autorzy podkreślają, że istotnym punk- tem zwrotnym w kategoriach instytucjonalnych i politycznych była wojna na Bałkanach, w której UE i jej państwa członkowskie zostały skrytykowane za swoją bierność i brak działania w zachowaniu pokoju i bezpieczeństwa w swoim najbliższym sąsiedztwie.