(In)traduisibilité de l’humour dans les textes audiovisuels : comparaison des doublages et des sous-titres de la série animée « Kaïko et Kokoche »

Niniejsza praca licencjacka została poświęcona tematowi (nie)przekładalności humoru. W tym celu przeprowadzono analizę dwóch tłumaczeń polskiego serialu animowanego „Kajko i Kokosz” na język francuski. W części teoretycznej pracy opisano problematykę definicji oraz klasyfikacji humoru, przybliżono pojęcie (nie)przekładalności oraz zaprezentowano typologię metod tłumaczeniowych. W części praktycznej przedstawiona została analiza humoru występującego w serialu „Kajko i Kokosz” oraz jego tłumaczeniach. Analiza oparta została na technikach zaprezentowanych przez Vinay’a i Darbelnet’a. Celem analizy było określenie, w jakim stopniu humor jest przekładalny oraz zidentyfikowanie szczególnie skutecznych metod tłumaczeniowych. Analizie poddane zostały dwa tłumaczenia na język francuski, dubbing oraz napisy. Na podstawie analizy tłumaczeń wyciągnięto wniosek, że humor nie zawsze jest przekładalny oraz że różne rodzaje humoru mają różny stopień przekładalności. W zależności od rodzaju humoru skuteczność zastosowanych metod tłumaczeniowych jest różna.

This bachelor’s thesis is dedicated to the topic of (un)translatability of humour. For this purpose, we conducted an analysis of two translations of the Polish animated series « Kayko and Kokosh » into French. The theoretical part of the thesis describes the issues of defining and classifying humour, explains the concept of (un)translatability, and presents a typology of translation methods. This practical part presents an analysis of the humour found in the series “Kayko and Kokosh” and its translations. The analysis is based on the techniques presented by Vinay and Darbelnet. The aim of the analysis is to determine to what extent humour is translatable, and to identify particularly effective translation methods. Two French translations, dubbing and subtitles. Based on the translation analysis, the conclusion was drawn that humour is not always translatable and that different types of humour have varying degrees of translatability. Depending on the type of humour, the effectiveness of the translation methods varies.

Le présent mémoire de licence est consacré au sujet de l’(in)traduisibilité de l’humour. À cette fin, nous avons réalisé une analyse de deux traductions en français de la série animée polonaise « Kaïko et Kokoche ». Dans la partie théorique du travail, nous avons décrit la problématique de la définition, la classification de l’humour, le concept de l’(in)traduisibilité et les typologies des méthodes de traduction choisies. La partie empirique présente une analyse de l’humour dans la série « Kaïko et Kokoche » et de ses traductions. L’analyse est basée sur les techniques présentées par Vinay et Darbelnet. L’objectif de l’analyse est de déterminer dans quelle mesure l’humour est traduisible et d’identifier les méthodes de traduction de l’humour qui seraient particulièrement efficaces. Deux traductions en français ont été analysées : le doublage et les sous-titres. Sur la base de l’analyse des traductions, il a été conclu que l’humour n’est pas toujours traduisible et que différents types d’humour ont différents degrés de traduisibilité. Selon le type d’humour, l’efficacité des méthodes de traduction varie.