Czy kobieta to niewydarzony mężczyzna? Metafizyka płci z perspektywy Tomasza z Akwinu i dzisiejszej biologii

Odnosząc się do poglądu Arystotelesa, jakoby kobieta była „niewydarzonym mężczyzną”, Tomasz z Akwinu rozróżnia perspektywę ogólnoprzyrodniczą oraz perspektywę embriologiczną. W ramach tej drugiej przyjmuje za Stagi- rytą, że aby powstał osobnik płci żeńskiej, musi nastąpić pewne odchylenie od normy. Według dzisiejszej wiedzy biologicznej, u ssaków, aby powstał płodny osobnik płci męskiej, potrzebny jest gen Sry, znajdujący się tylko na chromosomie Y, choć najnowsze doniesienia komplikują ten obraz, wskazując, że gen ten nie jest niezbędny. Zarówno z teorii Arystotelesa i Akwinaty, jak i z doniesień dzisiejszej biologii wyłania się wspólny model metafizyczny dotyczący płci i jej zróżnicowania: osobniki rodzaju żeńskiego i osobniki rodzaju męskiego to dwa rodzaje kompletnych bytów; żaden z nich nie jest pochodną lub zdeformowaną postacią drugiego; na początku swego istnienia każdy taki byt potencjalnie jest bytem jednego i drugiego rodzaju; płeć to cecha będąca uogólnieniem szczegółowych cech, która różnicuje te dwa rodzaje metafizycznie równoważnych i kompletnych bytów.