Socjolekt miłośników warszawskiej komunikacji miejskiej. Analiza formalna i semantyczna

Praca stanowi analizę formalną i semantyczną słownictwa miłośników warszawskiej komunikacji miejskiej, do tej pory niemal niezbadanego. W rozprawie został scharakteryzowany socjolekt tej wspólnoty, a także wyłaniający się z niego językowy obraz rzeczywistości bliskiej członkom ugrupowania. W pierwszej części pracy przedstawione zostały badania nad pojęciem socjolektu oraz typologią socjolektów, jak również omówione zostało pojęcie językowego obrazu świata. Część drugą stanowi analiza zgromadzonego materiału. W części trzeciej zawarte zostały uzupełniające pracę aneksy, odnoszące się m.in. do źródeł pozyskanego materiału badawczego. W toku analizy pogrupowano materiał leksykalny na 10 pól tematycznych. Ich układ i obciążenie liczebne pozwala na częściową rekonstrukcję językowego obrazu świata obecnego w analizowanym socjolekcie. Analiza pozwoliła również na charakterystykę typowych mechanizmów nazwotwórczych przyczyniających się do rozbudowy leksykonu miłośników warszawskiej komunikacji miejskiej. Dzięki przeprowadzonemu badaniu wiadomo, że dwie najliczniejsze (i niemal równoliczne) grupy typów jednostek leksykalnych stanowią w analizowanym socjolekcie derywaty słowotwórcze i derywaty semantyczne (łącznie ponad 70% leksyki). Niemal jedną czwartą materiału stanowią zapożyczenia wewnętrzne (z innych odmian polszczyzny), w marginalnym stopniu natomiast obecne są zapożyczenia zewnętrzne i neologizmy frazeologiczne.