Ocena stanu chemicznego wody w stawach Kellera, w kontekście ich potencjalnego użytkowania

Gwałtowny rozwój miast wpłynął negatywnie na wody miejskie które nie będąc objęte monitoringiem są niejako zapomniane przez rządzących w danym regionie. Celem pracy było sprawdzenie stanu chemicznego wody w Stawach Kellera, w celu przypisania im klasy jakości, zależnie od rozpatrywanego kryterium, oraz bazując na uzyskanych wynikach zaproponowanie możliwe ich użytkowanie. Badania zostały przeprowadzone z użyciem dostępnych materiałów kartograficznych, oraz ogólnie dostępne źródła danych przestrzennych. Przegląd literatury został wsparty przez badania laboratoryjne wykonane z wykorzystaniem fotometru i miareczkowania kwasem solnym. Wyniki wskazują że większość z badanych parametrów wykazuje niewielką zmienność pomiędzy grudniem a marcem. Jednakże w ujęciu wieloletnim widać tendencję do pogarszania się badanych wskaźników. Porównując uzyskane wyniki do rozporządzenia ministra Stawy Kellera nie mogą osiągnąć I ani II klasy jakości wody, gdyż mają zbyt duży współczynnik przewodności elektrolitycznej. Żeby móc sprecyzować jaka dokładnie klasa powinna być przyznana są potrzebne dodatkowe badania biologiczne wody. Z różnych możliwości wykorzystanie wody najkorzystniejsze wydaje się podjęcie działań ochronnych mających na celu osiągnięcie stanu normatywnego, i polepszenie warunków biologiczno-chemicznych wody, co następnie pozytywnie wpłynie na inne aspekty funkcjonowania stawów.

“The rapid development of cities has negatively affected urban waters, which, not being monitored, are somewhat forgotten by the authorities in a given region. The purpose of the study was to assess the chemical state of water in the Kellera Ponds, assigning them quality classes based on the considered criteria, and proposing possible uses based on the obtained results. The research was conducted using available cartographic materials and accessible spatial data sources. The literature review was supported by laboratory tests carried out using a photometer and titration with hydrochloric acid. The results indicate that most of the examined parameters show little variation between December and March. However, in the long term, there is a tendency for the studied indicators to deteriorate. Comparing the results obtained with the ministerial regulation, the Kellera Ponds cannot achieve Class I or II water quality due to their high electrolytic conductivity coefficient. To specify the exact class, additional biological water studies are needed. Among various possibilities, the most beneficial use of water appears to be taking protective actions aimed at achieving normative conditions and improving the biological and chemical conditions of the water, which will subsequently positively impact other aspects of pond functioning