Burnout and subjective well-being among psychotherapists during the COVID-19 pandemic: A cross-cultural survey of 12 European countries

Badania nad zdrowiem psychicznym i dobrem psychoterapeutów pozostają obszarem relatywnie zaniedbanym w dziedzinie psychologii klinicznej i psychoterapii, gdzie tradycyjnie skupiano się głównie na klientach, zamiast na samych terapeutach. Wykonywanie zawodu psychoterapeuty niesie ze sobą ryzyko wielowymiarowego stresu psychicznego, mogącego prowadzić do wypalenia zawodowego. Rozpowszechnienie tego zjawiska wśród psychoterapeutów wykazuje znaczne różnice między krajami, w zakresie od 6% do aż 54%, co niektórzy przypisują różnicom kulturowym. W kontekście kluczowej roli zdrowia psychicznego psychoterapeutów w procesie terapeutycznym, zrozumienie tych wyzwań staje się niezbędne. W mojej rozprawie doktorskiej skupiłam się na czynnikach psychologicznych, społecznych i kulturowych związanych z wypaleniem zawodowym oraz subiektywnym dobrostanem psychoterapeutów w dwunastu krajach europejskich, takich jak Austria, Bułgaria, Cypr, Finlandia, Norwegia, Polska, Rumunia, Serbia, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria i Wielka Brytania. Praca doktorska składa się z czterech artykułów naukowych, ściśle powiązanych tematycznie i opublikowanych w międzynarodowych czasopismach recenzowanych przez specjalistów. W pierwszym etapie przeprowadzono systematyczne przeglądy literatury, korzystając z ramy PRISMA w różnych bazach danych. W drugim i trzecim artykule w badaniach uczestniczyła grupa 2915 psychoterapeutów z 12 krajów, wypełniając kompleksowy zestaw ankiet online. Czwarty artykuł skupił się na badaniu trwającym przez rok, obejmującym trzy fazy w okresie krytycznym pandemii Covid-19. Koncentrował się na podgrupie 226 polskich psychoterapeutów, z których 207 konsekwentnie uczestniczyło we wszystkich trzech fazach pomiaru. Wyniki wykazały znaczne zróżnicowania poziomów wypalenia między krajami, z najniższym średnim poziomem w Rumunii, a najwyższym na Cyprze. Współzależności wypalenia obejmujące płeć męską, młodszy wiek, stan singla i większy stres związany z COVID-19 zostały zidentyfikowane jako kluczowe. Poziom dobrostanu poznawczego (CWB), zwłaszcza satysfakcja z życia, okazał się bardziej uzależniony od kraju praktyki w porównaniu do dobrostanu afektywnego (AWB). Na poziomie indywidualnym, wyższa satysfakcja była związana z płcią żeńską, starszym wiekiem, większym obciążeniem tygodniowym i niższym stresem związanym z COVID-19. Różnorodne trajektorie wypalenia i subiektywnego dobrostanu (SWB) zostały zidentyfikowane, ilustrując zróżnicowane związki z wsparciem społecznym, samoefektywnością, czynnikami socjodemograficznymi i elementami związanymi z pracą. Podsumowując, wypalenie wśród psychoterapeutów wydaje się być zjawiskiem transkulturowym, gdzie indywidualne różnice odgrywają kluczową rolę, przewyższając znaczenie zróżnicowań między krajami. Ponadto, zaleca się, aby psychoterapeuci skupiali się na środkach samoopieki, zwłaszcza z perspektywy dobrostanu emocjonalnego. Cała praca podkreśla istotność zdrowia psychicznego wśród psychoterapeutów, zwłaszcza w kontekście ich profesjonalnej działalności.

The exploration of psychological health and well-being among psychotherapists remains a relatively overlooked area in clinical psychology and psychotherapy research, which traditionally places emphasis on the clients rather than the practitioners. Nevertheless, the profession of psychotherapy carries inherent risks of multidimensional psychological distress, potentially leading to burnout. The prevalence of burnout among psychotherapists exhibits significant discrepancies across countries, ranging from 6% to as high as 54%, with some attributing this variation to cultural differences. Given the pivotal role of psychotherapists' mental health in the psychotherapeutic process, it becomes imperative to address and understand these challenges. Therefore, in my doctoral dissertation, I focused on the psychological, social and cultural factors related to burnout and subjective well-being among psychotherapists in 12 European countries, including Austria, Bulgaria, Cyprus, Finland, Serbia, Spain, Norway, Poland, Romania, Sweden, and Switzerland. This PhD thesis consists of four thematically related scientific articles published in peer-reviewed international journals. To begin, a systematic literature search was conducted using the PRISMA framework across various databases. In the second and third articles, a collective of 2915 psychotherapists spanning 12 countries participated in the study. They completed an online comprehensive set of surveys. In the fourth article, the investigation spanned a one-year duration with three phases during the critical period of the Covid‐19 pandemic. This article focused on a subset of the entire participant pool, specifically 226 Polish psychotherapists, among whom 207 (91.6%) consistently participated in all three measurement phases. These participants completed the aforementioned questionnaire during each phase of the study. The results reveal significant variations in burnout levels among psychotherapists across countries, with Romania exhibiting the lowest mean level and Cyprus reporting the highest intensity. However, factors such as male sex, younger age, being single, and experiencing higher COVID‑19-related distress were identified as key correlates of burnout. Additionally, the study found that cognitive well-being (CWB), specifically satisfaction with life, is more dependent on the country of practice compared to affective well-being (AWB). Significant individual-level correlates were observed only for AWB, where higher satisfaction was associated with being female, older age, greater weekly workload, and lower COVID-19-related distress. Finally, the study identified diverse trajectories for both burnout and subjective well-being (SWB), illustrating distinct associations with social support, self‐efficacy, sociodemographic factors, and work-related elements. In conclusion, burnout among psychotherapists appears to be a transcultural phenomenon, with individual differences playing a more crucial role than variations between countries. Furthermore, psychotherapists may benefit from focusing on self-care measures, especially in terms of their emotional well-being. Overall, this emphasizes the significance of addressing mental health concerns among psychotherapists in the context of their professional functioning.h