Kreowanie grozy w baśniach literackich i filmowych na przykładzie Koraliny Neila Gaimana i jej adaptacji Henry'ego Selicka

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie, w jaki sposób kreuje się grozę w literaturze i filmie. Zaprezentowano to na przykładzie powieści Neila Gaimana pod tytułem „Koralina” oraz jej filmowej adaptacji w reżyserii Henry’ego Selicka. Praca składa się z trzech rozdziałów. Rozdział pierwszy poświęcony został ogólnej charakterystyce tekstów grozy. Przedstawiono początki literatury grozy i opisano rozwój horroru jako gatunku filmowego, wskazując przy tym na główne nurty i tematy. Część rozdziału poświęcona została charakterystyce horroru dla dzieci i jego związkowi z baśniami. Rozdział drugi zawiera ogólne informacje dotyczące animacji filmowej. Opisano technikę animacji poklatkowej oraz przedstawiono jej historyczny rozwój. Druga część rozdziału zawiera informacje dotyczące powstawania adaptacji filmowej „Koraliny”. Rozdział trzeci podzielony został na trzy podrozdziały. Poświęcono go analizie porównawczej powieści z filmową adaptacją. Pierwszy podrozdział zawiera streszczenie fabuły pierwowzoru. Wskazano także na możliwe inspiracje autora dzieła. W drugim podrozdziale opisano bohaterów powieści oraz adaptacji. W trzecim zaś szczegółowo streszczono wybrane fragmenty powieści i porównano je ze scenami z filmu. Wskazano także korzyści, które wynikły z zastosowania techniki animacji poklatkowej przez twórców adaptacji. Skupiono się również na elementach tworzących grozę w obu utworach. W pracy odniesiono się do wielu publikacji naukowych dotyczących tematów takich jak literatura i filmy grozy, horror dla dzieci, baśnie. Posłużono się wieloma publikacjami internetowymi, między innymi filmami umieszczonymi na platformie YouTube. Pracę kończy spis wszystkich wykorzystanych materiałów.