Dynamical Model of an Inter-Group Asymmetric Conflict. The Al-Aqsa Intifada.

W tej dysertacji przedstawił makro-psychologiczny model dynamiki konfliktu między-grupowego, który sformalizuję przy użyciu notacji matematycznej. Przewidywania modelu zostały przetestowane na danych z Drugiej Intifady w Izraelu (Intifady Al-Aksa). Istotnym założeniem modelu jest to, że tendencja do zemsty jest kierowana przez kolektywną psychologiczną teraźniejszość agresji grupy przeciwnej. Komputerowa symulacja modelu potwierdziła bardzo dobre dopasowanie do danych empirycznych, liczby ataków palestyńskich militarnych ugrupowań (Fatah,Hamas, PIJ) i wojskowych kontrataków. Dynamika teoretycznych komponentów modelu wykazała wysoką korelację z odpowiednimi zmiennymi mierzonymi przez palestyńskie i izraelskie badania opinii publicznej. Analiza modelu, z parametrami dopasowanymi do danych empirycznych,ujawniła charakter asymetrii w tym konflikcie i wskazała czynniki determinujące eskalacje, oraz te o drugorzędowym znaczeniu. Dynamika modelu ujawniła początkową eskalację strony militarnie słabszej, po której następuje obustronna eskalacja. W następnej fazie tylko strona silniejsza eskaluje, a w finalnej - obie de-eskalują. Omówię wnioski,wynikaj¡ce z modelu, dla teorii i praktyki rozwiązywania konfliktów.

The dissertation proposes a macro-psychological model of dynamics of an asymmetric conflict, which is then formalized in mathematicalterms. Predictions of the model are tested using empirical data fromthe Second Intifada (Al-Aqsa). An important assumption of the modelis that a tendency for revenge is governed by the collective psychological present of the hostilities of the other side. Computer simulation ofthe model demonstrated a good fit to the empirical data concerning attacks of Palestinian militant organizations (Fatah, Hamas, PIJ) and army counter-attacks. Dynamics of theoretical components predicted by the model show high correlations with corresponding variablesmeasured by Palestinian and Israeli social opinion surveys. Analysis of the model with parameters fitted to the empirical data reveal thenature of the conflict’s asymmetry and indicate which factors are critical for escalation and which are of secondary importance. Dynamicsof the model shows an initial escalation by the weaker side followed by mutual escalation. The following phase consists of one sided escalationof the stronger side with final de-escalation of both adversaries. Also, the implications for the theory of asymmetric conflict as well as forthe practice of conflict resolution are discussed.