Białoruska proza łagrowa (lata 30.-90 XX wieku)

Wiek XX w historii dziejów zapisał się jako wiek pełen sprzeczności i różnorodności. Z jednej strony jest to okres największego postępu niemal w każdej dziedzinie życia. W tym czasie nauka, medycyna, technika osiągnęły poziom rozwoju, o jakim człowiek wcześniej nawet nie myślał. Z drugiej zaś, wynaleziono broń masowego rażenia, opracowano metody zagłady milionów ludzi. Tragicznie w dziejach ludzkości zapisały się systemy totalitarne wraz z łagrami i lagrami. Ze względu na geograficzne położenie i uwarunkowania polityczne wyjątkowo dużo ofiar poniosła Białoruś. Niniejsza rozprawa ma na celu poddanie analizie białoruskiej prozy łagrowej tworzonej przez Franciszka Alachnowicza W szponach GPU, Siarhieja Hrachouskaha Zona mauczannia, Józefa Hermanowicza Chiny Sybir Moskwa i Łarysę Heniusz Spowiedź i ukazanie pełnego obrazu łagrów z zaznaczeniem cech wspólnych i różnic występujących zarówno w narracji, jak i świecie przedstawionym w omawianych wspomnieniach. W białoruskiej prozie łagrowej zaprezentowany jest pełny, niemal wyczerpujący obraz łagrów, ponieważ tworzący ją pisarze przebywali w Gułagu w różnych okresach jego istnienia.

The 20th century was the age full of contradictions and varieties. On the one hand, it was a period of the largest developement in almost every area of life. At that time science, medicine and technology had reached the state of development unimaginable for everyone. On the other hand, a weapon of mass destruction was invented and methods for extermination milion of people were devised. The totalitarian regime along with Soviet and German labor camps went tragically down in the history of humanity. Due to the geographical location and political conditions a large number of victims were suffered in Belarus. The aim of my dissertation is to analyse Belarusian labor camp prose created by Franciszek Alachnowicz (W szponach GPU), Sarhey Hrahouski (Zona mauchanya), Józef Hermanowicz (Chiny Sybir Moskwa) and Łarysa Heniusz (Spowiedź) and to depict labor camps with emphasis on common attributes and differences presented both in the narration and described in memories. The image of labor camps presented in Belarusian prose is complete and nearly exhaustive as the writers creating this literary genre were in Gulag at different periods of its existence.