Paredroi, czyli magiczni asystenci – stałe źródło mocy maga; jest to artykuł wydany w U Schyłku Starożytności. Studia Źródłoznawcze (ISSN 2080 – 8097)

W przedstawionym artykule zająłem się tematyką πάρεδροι, czyli tzw. „magicznych asystentów”. Owi πάρεδροι są szczególną grupą nadnaturalnych istot pojawiających się w jedenastu zaklęciach korpusu Papyri Graecae Magicae przyzywających istoty, których moc niesamowicie zwiększała potęgę maga, a czasem zmieniała jego status ontyczny. Samo zagadnienie πάρεδροι doczekało się niewielkiej analizy w nauce, choć temat ten jest niezwykle ważny dla badań nad magią i religijnością. W swoim tekście jednak celowo zrezygnowałem z jakiejkolwiek próby definiowania magii i religii, uważając, że właśnie πάρεδροι są świetnym przykładem na to, iż nie można jednoznacznie ich rozdzielić. W artykule chciałbym ukazać, w jaki sposób antyczni magowie postrzegali boskość i doświadczali jej, oraz dlaczego uzyskanie magicznego asystenta było tak ważne.

In the presented article, I addressed the topic of πάρεδροι, or so-called magical assistants. These πάρεδροι are a distinct group of supernatural beings appearing in eleven spells from the Papyri Graecae Magicae corpus. These beings were summoned to enhance the magician's power significantly and, in some cases, even alter their ontological status. The topic of πάρεδροι has received little scholarly analysis, despite being highly important for studies on magic and religious belief. In my article, I deliberately avoided any attempt to define magic and religion, believing that πάρεδροι serves as an excellent example of how the two cannot be easily separated. I aim to show how ancient magicians perceived and experienced divinity and why acquiring a magical assistant was crucial.