Wykorzystanie sztucznej inteligencji w komunikowaniu politycznym – początki, rozwój, potencjał narzędzi AI

Praca licencjacka stanowi próbę przedstawienia istniejących w chwili obecnej możliwości wspierania procesów komunikowania politycznego przez narzędzia sztucznej inteligencji w kierunku procesów budowania poparcia politycznego i dystrybucji cennych społecznie zasobów politycznych. Autor podejmuje się odpowiedzi na pytanie, czy oprócz okazjonalnego wykorzystywania potencjału AI opłacalnym jest metodyczne i planowe wdrażanie dostępnych rozwiązań sztucznej inteligencji do strategii komunikowania decydentów politycznych w celu poprawienia perswazyjnej skuteczności i produktywnego zasięgu komunikatów politycznych. Zaczynając od nakreślenia ram definicyjnych i zaprezentowania najważniejszych historycznych osiągnięć sztucznej inteligencji jako dziedziny ogólnej a następnie również aktualnego stanu zaawansowania narzędzi AI dla trzech obszernych dziedzin (wojskowość, biznes oraz administracja i usługi publiczne), autor wyprowadza triadę właściwości których posiadania oczekuje się od inteligentnych algorytmów niezależnie od dziedziny. W drugim rozdziale poruszona zostaje najpierw problematyka przykładowego wykorzystania inteligentnych narzędzi w komunikowaniu politycznym w przeszłości, a następnie egzemplifikacje rozwiązań aktualnie wdrażanych lub testowanych w sferze komunikowania politycznego. Pracę kończy zwięzłe podsumowanie, w ramach którego autor prognozuje dalsze zwiększanie się roli inteligentnych programów w procesach komunikowania politycznego i rekomenduje decentralizację ich wykorzystania oraz wzmocnienie roli trzeciego sektora w kształtowaniu zdywersyfikowanego systemu pozyskiwania informacji w strukturze społecznej jako najprostsze remedium na zagrożenia względnie efekty uboczne związane z intensywnym wykorzystaniem AI w marketingu politycznym.

This bachelor's thesis is an attempt to present the current possibilities of supporting political communication processes by artificial intelligence tools towards the processes of gainig political support and distributing socially valuable political resources. The author attempts to answer the question whether, apart from occasionally using the potential of AI, it is profitable to methodically and systematically implement available artificial intelligence solutions into the communication strategies of political decision-makers in order to improve the persuasive effectiveness and productive reach of political messages. Starting by outlining the definitional framework and presenting the most important historical achievements of artificial intelligence as a general field and then also the current state of advancement of AI tools for three broad fields (military, business and administration and public services), the author derives a triad of properties that intelligent algorithms are expected regardless of the field. The second chapter first addresses the issue of exemplary use of intelligent tools for a political communication in the past, and then exemplifies solutions being currently implemented or tested in the sphere of political communication. The author ends the work concisely with a summary in which he forecasts a further increasement of the role of intelligent programs in the processes of political communication and recommends decentralization of their use and strengthening the role of the third sector in shaping a diversified system of obtaining information in the structure of society as the simplest remedy for the threats or side effects associated with the intensive use of AI in political marketing.