Mobilizacja zasobów i jej wpływ na sukces argentyńskiego ruchu kobiet w latach 2015-2020

Tematem niniejszej rozprawy jest mobilizacja zasobów argentyńskiego ruchu kobiet w latach 2015-20 przez tworzące go organizacje społeczeństwa obywatelskiego. Aktywny w tym okresie ruch społeczny, działający na rzecz poprawy sytuacji kobiet był cyklicznie wspierany przez setki tysięcy osób i doprowadził do istotnych zmian społecznych, politycznych i prawnych, w tym legalizacji aborcji w 2020 r. Zgodnie z przyjętą w pracy perspektywą teoretyczną efektywne zarządzanie zasobami ruchu ma istotne znaczenie dla osiąganych przez niego efektów. Dlatego też celem przeprowadzonego przeze mnie badania było odtworzenie procesu mobilizacji zasobów moralnych, kulturowych, socjo-organizacyjnych, ludzkich i materialnych w argentyńskim ruchu kobiet i weryfikacja tego założenia. Niniejsza praca jest zatem oparta na jakościowych, etnograficznych badaniach terenowych, prowadzonych w latach 2016-2020 w czterech argentyńskich miastach: Buenos Aires, Cordobie, Santa Rosie i Trelewie. Badaną zbiorowość tworzyły liderki wybranych dziewięciu różnych organizacji ruchu kobiet oraz informatorzy i informatorki. Łącznie przeprowadziłam 30 wywiadów indywidualnych, 12 obserwacji oraz dokonałam analizy materiałów zastanych. W procesie analizy całego zgromadzonego materiału wykorzystałam narzędzia osadzone w teorii ruchów społecznych oraz społecznych ruchów kobiet. Wyniki badania należy rozpatrywać z uwzględnieniem kontekstu, w którym były osadzone, w tym sposobu postrzegania ról społecznych uwarunkowanych płcią, sytuacji społecznej, politycznej i gospodarczej, a także historii argentyńskiego aktywizmu na rzecz kobiet. Wyróżnione w pracy wzorce mobilizacji zasobów mogą być traktowane jako przykład skutecznej strategii działania na rzecz realizacji celów ruchów społecznych.

This thesis focuses on resource mobilisation in the Argentinian women’s movement from 2015 to 2020, which was undertaken by social movement organizations. The movement in question was actively supported during that period by thousands of people and led to important changes both on the social, political, as well as legislative levels, including the legalization of abortion in 2020. In line with the theoretical perspective assumed in the present project, effective resource management impacts its effects in a significant way. Therefore, the aim of this research was to reconstruct the process in which moral, cultural, socio-organisational, human and material resources were mobilised on behalf of the given women’s movement, and to verify the above-mentioned assumption. This thesis is based on ethnographic, qualitative research methodology, carried out from 2016 to 2020 in four Argentinian cities: Buenos Aires, Córdoba, Santa Rosa and Trelew. The study included two groups – leaders of nine women’s movement’s organisations, chosen for the purpose of this research, and informants. In total, I conducted 30 individual interviews, 12 observations and analysed other materials. While analysing all of the materials gathered during the empirical part of the project, I applied tools based on social movement and women’s movements theories. Results of this research should be considered together with the context, in which it was conducted, taking into account especially the way that gender roles are defined in the Argentinian society, the social, economic and political situation, as well as the history of women’s activism in that country. The patterns of resource mobilisation identified in this thesis can be taken as examples of an efficient strategy social movements can undertake to achieve their goals.